Zachte strelingen In een hard bestaan

Zachte strelingen In een hard bestaan. Of zoals 'Het Mes in het Vuur' (2022) leest alsof je je na een intensieve werkdag terugtrekt in een Noorse sauna. Wat stoom afblazen na het schapen scheren, vis snijden of hachelijke sneeuwtochten met de slee. Ingeborg Arvola heeft namelijk een heerlijk zinnelijke schrijfstijl vol naturalistische sfeerbeschrijvingen over de strijd tegen de elementen en innerlijke verlangens. Met een sympathieke ik-verteller als Brita Caisa Seipajærvi, die met haar twee buitenechtelijke zoons probeert te ontsnappen aan de strenge Finse kerktucht. Maar het verlangen is sterker dan het verstand wanneer Brita Caisa opnieuw valt voor een getrouwde man. Kan zij deze keer wel een leven met hem opbouwen, of zal zij weer afgestraft worden voor haar zonde? Misschien snijdt de kerkelijke moraal dieper door haar ziel dan welke sneeuwstorm ook.

Ik denk dat veel lezers 'Het Mes in het Vuur' (2022) een heel mooi historisch epos zullen vinden. Het zet namelijk een fijn beeld neer van de Noorse wildernis in de 19e eeuw, waar Lappen en Samen hun nomadische bestaan kwijtraken aan de opkruipende modernisering. In die zin voelt het zelfs wat als een western (Zonder het wapengekletter, natuurlijk.) Brita Caisa is ook een fijn personage als een soort medicijnvrouw met overtuigingen die passen bij de tijdsgeest, zoals haar spiritualistische wereldbeeld en geloof in dwergen. Helaas schiet Arvola ook een tikkeltje door met overdreven gedetailleerde beschrijvingen van familietakken en hun onderlinge verhoudingen tot andere dorpsgenoten. Het lijkt ook niet altijd een duidelijk doel te dienen voor de spanningsboog. En als Nederlandse lezer raak je sowieso snel de tel kwijt met zoveel Finse/Noorse namen.

Maar begrijp me niet verkeerd. Soms is het lekker om je literair terug te trekken in een Noorse sauna en simpelweg te genieten van de warmte. Niet te diep hoeven nadenken. Niet geconfronteerd worden met de gruwelijke actualiteit. Mijmeren over verboden liefdes. Arvola zuigt je met 'Het Mes in het Vuur' (2022) wel echt op in een onontgonnen wildernis die zo ver weg lijkt en toch zo dichtbij. Ik zou een vervolgdeel van deze reeks zonder nadenken oppakken.