Het universum vertelt je alles met tijd.

Hazel werd drie jaar geleden opgegeven, maar een nieuw medicijn rekt haar leven voor nog onbekende tijd. Genoeg om een studie op te pakken en vooral niet als zieke behandeld te worden. Augustus Gus, heeft kanker overleefd - ten koste van een been. Vanaf het moment dat Hazel en Gus elkaar ontmoeten, lijkt er geen ontsnappen aantrekkingskracht. Maar Hazel wil niet iemands tijdbom zijn.
Hazel laat Gus kennismaken met haar lievelingsboek van Peter Van Houten, een roman over een ziek meisje, die midden in een zin eindigt. Samen besluiten ze op zoek te gaan naar Peter Van Houten om hem te vragen hoe het de personages vergaat nadat het boek is opgehouden. De tocht leidt hen naar Amsterdam, waar de schrijver als een kluizenaar leeft. Hij is in niets wat ze zich van hem hebben voorgesteld. En hun leven neemt een wending die ze zich niet hadden kunnen indenken.

Ik heb mijn tijd genomen om het verhaal te lezen en te begrijpen wat er allemaal gezegd werd. Niet alles begreep ik meteen na het lezen. Na zinnen opnieuw te lezen, begreep ik de betekenis en maakte alles het mooier. Ik las dieper en dacht na wat resulteerde in nieuwe gedachten/inzichten bij mezelf. Ik leerde bij.

Wie houdt er nu niet van Augustus Waters. Mooi, lief, eerlijk en een hart op de juiste plaats. Wanneer hij Hazel leert kennen, is hij in de wolken. Hij is zo speciaal. Ik kan het moeilijk verwoorden. Hoe hij met alles omgaat is ongelofelijk.

Een moeder wil haar kind niet verliezen, de gedachte alleen al moet hard zijn. Hazels moeder weet dat ze haar dochter op een bepaald moment moet afgeven. De grote vraag: WANNEER. De moeder doet alles voor haar dochter en wil genieten van wat ze hebben. Het is vallen en opstaan. Respect voor haar.

Normaal vind ik het boek mooier dan de film. Hier is het niet het geval. Ik hou van beide. Beide grijpen me aan en ik kan er geen genoeg van krijgen. Een verhaal dat ik elk jaar wel wil lezen of zien.

Nogmaals bewezen dat elke dag een geschenk is. Genieten, genieten, genieten. Tegenwoordig kom je meer en meer mensen in je omgeving tegen met kanker. Het vuile K- woord dat niemand elkaar wensen wil. Ik vind het zo enorm sterk hoe Hazel en Augustus ermee omgaan. Het universum is een raar wezen en wat er komen zal? weet niemand. Je weet het pas op het moment zelf.

Deze YA is nog altijd prachtig. Een verhaal dat emoties losmaakt bij de lezer. Het maakt je niet moe. Het is een verhaal met diepgang. Kanker is negatief. Maar Hazel en Augustus willen verder kijken dan 'ik heb kanker'. Dat maakt het boek mooi. Zeker lezen.