Leuk concept, belabberde uitvoering

De laatste magiër is een boek dat met de pagina slechter wordt. Het concept is interessant en het plot is prima, maar de rest is om boos van te worden. En dat meen ik serieus. Ik heb dit boek zo vaak boos weggelegd omdat ik te gefrustreerd was met de schrijfstijl, kartonnen personages of de steeds veranderende regels van de magie/wereld om verder te lezen.

Vooral de manier van schrijven doet mijn bloed - bijna een jaar later- koken. Er is zo veel herhaling en zo veel overbodige uitleg, dit boek had meer dan honderd pagina's korter kunnen zijn zonder dat het plot zou wijzigen. Ik heb ik weet niet hoe vaak "Ja dat weet ik!" naar het boek geroepen omdat de schrijfster het voor de achtste keer in veertig pagina's nodig vond om hetzelfde uit te leggen. Naast het onnodig langer maken van het boek, zuigt dit ook alle leven uit de scènes. Niks wordt aan de lezer overgelaten. Schreeuwt een personage, dan wordt er voor de zekerheid bij gezegd dat iemand boos is, spreekt iemand niet de waarheid dan wordt er uitgelegd dat hij/zij liegt en ga zo maar door. Zeker na de helft, als iedereen zijn tragische levensverhaal uit de doeken wordt gedaan, wordt dit erger omdat het tragische levensverloop continu opnieuw wordt opgerakeld. Ja, ik weet dat hij/zij een verschrikkelijk leven heeft gehad. Kunnen we alsjeblieft door met het verhaal?

Een ander probleem is dat de personages saai zijn. Ze bestaan uit één of twee eigenschappen. Ze zijn "temperamentvol", "mysterieus" of "nerd", maar diepere lagen zijn er niet. Niemand is dan ook echt sympathiek of interessant. Vooral niet omdat iedereen passief is. Dingen gebeuren, maar niemand reageert erop. Niemand onderneemt actie of smeedt een plan. Een kleiner dingetje dat mij irriteerde was dat iedereen minstens vijf jaar te jong is. Hun levensverhaal is langer dan dat ze hebben geleefd en dat probleem wordt met de pagina duidelijker.

Kortom, naarmate het boek vordert ontspoort het op alle fronten. De wereld en magie verliezen hun consistentie, nieuwe concepten worden niet uitgelegd, personages slaan door in hun stemmingswisselingen, en het plot schiet alle kanten op. Dit boek voelde alsof het te snel was uitgegeven. Dit was eerder een tweede kladversie dan een gepubliceerd boek. En dat is jammer, want het idee was hartstikke leuk.