Mooi kijkje in de dopingwereld van de wielersport

Als sportvrouw en sportfan vind ik vrijwel alle sporten mooi. De wielersport is een van de weinige sporten waar ik niet warm of koud van wordt. Ik vind het oersaai om naar te kijken, al blijft het altijd gaaf om te zien hoe ver topsporters kunnen gaan om hun doel te bereiken.

Het enige wat mij intrigeert in de wielersport is het doping gebruik. Schandaal naar schandaal komt in het nieuws. Soms vraag ik mij oprecht af of er in de wielersport zoveel meer doping gebruikt wordt dan in andere sporten. Of ligt het gebruik bij de wielersport onder een vergrootglas?

Thomas Dekker doet een boekje open over doping in de wielersport, met name in de Rabobankploeg. De openheid van Thomas Dekker kan ik waarderen. Mensen worden met naam en toenaam genoemd, wat fijn is voor je eigen beeldvorming. Echter mis ik wel de diepgang. Vooral op momenten waar hij beschrijft hoe hij de dope gebruikt. Hoe voelde hij zich? Wat dacht hij op die momenten? Het blijft allemaal vrij oppervlakking. Verder dan dat hij wilde meedraaien met de grote jongens en zijn doel koste wat het kost wilde bereiken, komt het eigenlijk niet.

Het boek leest wel heerlijk snel weg. Ik heb het in een dag uitgelezen en verloor op geen enkel moment mijn aandacht. Het is geen literair hoogstandje, maar heeft mij toch wel aan het denken gezet.