Wereldverbeteraars

Missievaders, een familiegeschiedenis van katholieke wereldverbeteraars verteld door dochter/kleindochter van Janus en Dries Oomen. Het vertelt het verhaal van hoe een familie gedreven door een drang om de wereld te verbeteren door middel van het geloof en dan met name het katholieke geloof in landen als Indonesië of het continent Afrika te brengen.
Beide heren Oomen zijn artsen en gaan als “leken” mee op de katholieke missie, ze brengen medische kennis, - kunde en fungeren als goed voorbeeld hoe een katholiek gezin zou moeten zijn.
Het boek sprak mij aan omdat het ook de koloniale geschiedenis zo goed belicht, hoe dacht men in die tijd over de bevolking en hoe had men bedacht dat het nodig was “het geloof” daar te brengen. Men blijkt ook nog concurrentie te hebben aan de protestanten want die zijn al veel actiever daar geweest en hebben daar via scholen, ziekenhuizen en kerken al veel meer mensen bereikt.
De schrijfster spreekt het niet zo uit maar je proeft wel haar kritische blik en haar vraagtekens bij deze missies, die met hart en ziel door haar familie zijn uitgevoerd. Want met name haar vader Dries had toch af en toe wel heel veel moeite met die zusters en broeders en hun starre denkwijze.
Wat ook een belangrijk onderdeel in het boek is, zijn de geestelijke problemen van Dries, wat later blijkt o.a. voor te komen uit de tijd dat ze in het Jappenkamp verbleven. Op latere leeftijd komt dit tot uiting en geeft zoveel problemen waardoor Dries alles kwijt raakt (vrouw, geld etc.) en tussen 2 werelden verblijft, de realiteit in Nederland en het gewenste verblijf in Afrika, maar eigenlijk nergens helemaal thuis hoort.
Het boek is zeer interessant en leest prettig, alhoewel sommige stukken een beetje langdradig zijn maar het geeft zo goed de tijdsgeest weer waarin deze familie maar ook zoveel anderen leefden met de gedachten de wereld te moeten verbeteren en te bekeren.