Op zoek naar de Groenlandse haai

In “Haaienkoorts” gaan twee vrienden, Morten Strøksnes en Hugo Aasjord, op zoek naar de bijna acht meter lange Groenlandse haai. De eerste is schrijver en wetenschapsjournalist, de tweede kunstenaar.
Het willen vangen van de Groenlandse haai is de rode draad die door het hele boek heen loopt. Maar het verhaal is veel meer dan dat. Het vertelt de geschiedenis van het gebied, de walvisvaart en de visserij. Tijdens de gesprekken die Morten en Hugo aan boord en thuis bij Hugo voeren, wordt nagenoeg elk onderwerp over het ontstaan en bestaan van de mensheid besproken, hun conversatie gaat heel diep en in het boek staan veel wetenschappelijke feiten, zoals bijvoorbeeld over oude zeekaarten, te lezen.
Daarnaast komen ook onderwerpen als de vervuiling van de zee (als het plankton sterft, sterft de mensheid) en zijn geluiden en zeestromen.
Het boek is geschreven als raamvertelling, waarbij je als lezer steeds meer toeleeft naar de uiteindelijke vangst. Maar of het zal lukken een Groenlandse haai te vangen of zelfs maar te zien?
Haaienkoorts is geschreven in de ik-vorm vanuit Morten, een schrijver die het verhaal heel beeldend en bij tijd en wijle poëtisch schetst en ook als je nooit in het gebied bent geweest, kan je je er goed een voorstelling van maken. Het grote belang van het weer op het leven op en onder water maakt het beeld compleet. De fascinatie van de schrijver voor alle aspecten van de onderwaterwereld is zo mooi beschreven, dat het je doet verlangen ook op zoek te gaan.
Achterin het boek staan veel verklarende noten, die het geheel nog interessanter maken.
Het enige wat ik miste, is een kaartje van het gebied. Dat zou ik wel handig gevonden hebben.
Door de veelvuldige filosofische beschouwingen is het ook een boek dat aan het denken zet.