…geslagen door het leven…. het laat je niet los…

De Bijenhouder van Aleppo - Christy Lefteri
..
Christy Lefteri deed in 2016-2017 vrijwilligerswerk in een opvangcentrum voor vluchtelingen in Athene. Daarna keerde ze weer terug naar haar woonplaats Londen, maar de ervaringen lieten haar niet los. Ze moest ze verwerken en besloot er een roman over te schrijven.
Historische feiten wilde ze niet beschrijven, dan had ik historicus moeten worden! Ze wilde het verhaal vertellen vanuit een sterke moedige vrouw, die tegelijkertijd kwetsbaar was.
Het kreeg vorm in het verhaal van Nuri, Afra en hun zoontje Sami. De uitzichtloze belevenissen van de vluchtelingen van allerlei nationaliteiten die Lefteri heeft ontmoet heeft zij in het vluchtverhaal van deze twee mensen verwerkt.
Nuri, Afra en Sami leiden een gelukkig leven in Aleppo. Nuri heeft samen met Mustafa een aantal bijenkorven en verkoopt in een winkel de honnig, was en schoonheidsproducten die ervan gemaakt zijn. Afra is een succesvol kunstenares/schilder.
Maar op een dag zijn al hun bijenvolken in de brand gestoken… Mustafa voelt dat hij moet vertrekken, hij vlucht met vrouw en dochter naar Engeland
Een bom op het huis van Nuri, doodt Sami en ontneemt Afra het licht uit haar ogen. Afra wil niet vluchten, zij wil bij Sami ‘blijven’. Tot de dag dat Nuri wordt gedwongen mee te vechten, dan vluchten ze!
Het verhaal van Nuri en Afra begint in het opvanghuis in Engeland. Door het gebruik van fash-backs leren we veel over hun leven. Die schakeling gebeurt binnen het hoofdstuk; het laatste woord/beeld van het heden is het begin van de flash-back.
“… de duisternis kalmeert me, de maan is vol en staat hoog aan de hemel.
Ineens bespeur ik dat er iemand naast me staat …… Mohammed zit op de grond….”(blz 77)
Door deze soepele schakelingen duik je steeds verder in het leven van Nuri en Afra. Je leest steeds meer over hun angstige, loodzware vlucht. Een vlucht waarin ze veel moeten accepteren, slikken! De trauma’s die ze oplopen, worden zo symbolisch weergegeven … bij de lezer komen ze regelrecht binnen! Gelukkig laten ze elkaar niet los en hebben ze een einddoel: Engeland waar Mustafa veilig is gearriveerd en zelfs al weer enkele bijenvolken heeft.
Het verhaal kent twee verhaallijnen, gaandeweg het verhaal begrijp je ze beter en komen ze bij elkaar. Het eindigt met een sprankje hoop!
Het verhaal is zo reëel, mooi, beeldend beschreven… het laat je niet los.
Een absolute aanrader.