Lezersrecensie
Meeslepend feelgoodverhaal
‘Onder de sterrenhemel’ van Camilla Davidsson is een meeslepende feelgoodroman die tot nadenken aanzet.
Het hoofdpersonage in dit boek is de31-jarige Zweedse Emma. Zij heeft tengevolge van een veeleisende job een burn-out en lijdt bovendien onder de breuk met haar geliefde Eric. Ze besluit daarom om de Camino te lopen in de hoop zichzelf terug te vinden.
‘Onder de sterrenhemel’ boeit vanaf de eerste bladzijde. We leren stilaan Emma beter kennen en de demonen die haar kwellen. Op de achterflap van het boek staat dat dit boek deels gebaseerd is op de eigen ervaringen van de schrijfster. En dat merk je al heel vlug in de beeldende omschrijvingen van de route van de Camino. Je wandelt als het ware mee met Emma en met de vrienden die ze ontmoet. Naarmate ze verder wandelt, leert Emma zichzelf stap voor stap, met vallen en opstaan, te hervinden. De sfeer in het boek is warm en gemoedelijk. De gesprekken die Emma voert met haar toevallige reisgenoten zetten aan tot nadenken over de mentale prijs die we betalen voor onze Westerse manier van leven waar status en bezit zo belangrijk geworden zijn. Je hebt al even veel spijt dat het boek ten einde is als Emma dat ze Santiago de Compostella bereikt en haar tocht hiermee afgelopen is.
Door de vlotte manier waarop Camilla Davidsson schrijft, laat het boek zich gemakkelijk lezen. Het karakter van Emma wordt met voldoende emotionele diepgang beschreven om je in te leven in haar gevoelswereld. De andere personages in het boek krijgen minder aandacht, waardoor die een beetje oppervlakkig blijven.
Het einde van het boek is vaag en laat je met een aantal vraagtekens achter.
Ik heb genoten van dit boek en het is zeker een aanrader voor mensen die houden van feelgoodverhalen met diepgang.
Het hoofdpersonage in dit boek is de31-jarige Zweedse Emma. Zij heeft tengevolge van een veeleisende job een burn-out en lijdt bovendien onder de breuk met haar geliefde Eric. Ze besluit daarom om de Camino te lopen in de hoop zichzelf terug te vinden.
‘Onder de sterrenhemel’ boeit vanaf de eerste bladzijde. We leren stilaan Emma beter kennen en de demonen die haar kwellen. Op de achterflap van het boek staat dat dit boek deels gebaseerd is op de eigen ervaringen van de schrijfster. En dat merk je al heel vlug in de beeldende omschrijvingen van de route van de Camino. Je wandelt als het ware mee met Emma en met de vrienden die ze ontmoet. Naarmate ze verder wandelt, leert Emma zichzelf stap voor stap, met vallen en opstaan, te hervinden. De sfeer in het boek is warm en gemoedelijk. De gesprekken die Emma voert met haar toevallige reisgenoten zetten aan tot nadenken over de mentale prijs die we betalen voor onze Westerse manier van leven waar status en bezit zo belangrijk geworden zijn. Je hebt al even veel spijt dat het boek ten einde is als Emma dat ze Santiago de Compostella bereikt en haar tocht hiermee afgelopen is.
Door de vlotte manier waarop Camilla Davidsson schrijft, laat het boek zich gemakkelijk lezen. Het karakter van Emma wordt met voldoende emotionele diepgang beschreven om je in te leven in haar gevoelswereld. De andere personages in het boek krijgen minder aandacht, waardoor die een beetje oppervlakkig blijven.
Het einde van het boek is vaag en laat je met een aantal vraagtekens achter.
Ik heb genoten van dit boek en het is zeker een aanrader voor mensen die houden van feelgoodverhalen met diepgang.
1
Reageer op deze recensie
