Lezersrecensie
Soms is het leven zo, maar lang niet altijd!
Over dit boek, ‘Het veld’ van Robert Seethaler, heb ik wel heel gemengde gevoelens. Het is zozeer een boek met prachtige pluspunten, maar ook met stevige minpunten. Uiteindelijk wogen de minpunten toch erg zwaar en de titel van deze recensie refereert dan ook aan deze minpunten.
De pluspunten
Seethaler vertelt in dit boek over dertig individuele personen. En hij weet in luttele bladzijden elke van deze dertig personen ‘smoel’ te geven. Deze prestatie maakt dit boek voor mij uniek.
Het boek bevat een serie prachtige uitspraken. Eén voorbeeld: “… als jongeman wilde hij de tijd verdrijven, later wilde hij hem stilzetten, en nu hij oud was, wilde hij niets liever dan hem terugwinnen.”
De personages doen en of zeggen wijze dingen. Je doet dus mogelijk een flinke portie levenswijsheid op!
De minpunten
Levenswijsheid is evenwel ook dat je over problemen heen stapt. En dat je verder gaat met je leven. Je haalt dan méér uit het leven. Deze levenswijsheid ontbreekt helaas nogal in ‘Het veld’.
Neem het verhaal van Gerd Ingerland. Over het meisje dat hem schallend uitlacht en over een ‘ongelukje’ met een ander meisje. Het is een mooi verhaal en ik kan me helemaal indenken dat het zo gebeurt. Maar als ik een Gerd in mijn familie heb, dan hoop ik dat dit niet hét verhaal van zijn leven wordt. Ik hoop dat hij op zijn veertigste kan terugkijken en glimlacht over deze voorvallen die dan inmiddels ver achter hem liggen.
Daarnaast is het zo dat het leven niet slechts uit problemen bestaat, maar dat het kan óók zijn: een tafel vol familie, een vriend die altijd voor jou klaar staat, een mooi boek. In ‘Het veld’ zijn er geen boeken en ook geen gezellige families …
De titel van deze recensie is ‘Soms is het leven zo, maar lang niet altijd!”. Want soms is het leven zeker zo als in ‘Het veld’ – het is een heel herkenbaar boek -, maar vaak is het leven ook veel mooier.
De pluspunten
Seethaler vertelt in dit boek over dertig individuele personen. En hij weet in luttele bladzijden elke van deze dertig personen ‘smoel’ te geven. Deze prestatie maakt dit boek voor mij uniek.
Het boek bevat een serie prachtige uitspraken. Eén voorbeeld: “… als jongeman wilde hij de tijd verdrijven, later wilde hij hem stilzetten, en nu hij oud was, wilde hij niets liever dan hem terugwinnen.”
De personages doen en of zeggen wijze dingen. Je doet dus mogelijk een flinke portie levenswijsheid op!
De minpunten
Levenswijsheid is evenwel ook dat je over problemen heen stapt. En dat je verder gaat met je leven. Je haalt dan méér uit het leven. Deze levenswijsheid ontbreekt helaas nogal in ‘Het veld’.
Neem het verhaal van Gerd Ingerland. Over het meisje dat hem schallend uitlacht en over een ‘ongelukje’ met een ander meisje. Het is een mooi verhaal en ik kan me helemaal indenken dat het zo gebeurt. Maar als ik een Gerd in mijn familie heb, dan hoop ik dat dit niet hét verhaal van zijn leven wordt. Ik hoop dat hij op zijn veertigste kan terugkijken en glimlacht over deze voorvallen die dan inmiddels ver achter hem liggen.
Daarnaast is het zo dat het leven niet slechts uit problemen bestaat, maar dat het kan óók zijn: een tafel vol familie, een vriend die altijd voor jou klaar staat, een mooi boek. In ‘Het veld’ zijn er geen boeken en ook geen gezellige families …
De titel van deze recensie is ‘Soms is het leven zo, maar lang niet altijd!”. Want soms is het leven zeker zo als in ‘Het veld’ – het is een heel herkenbaar boek -, maar vaak is het leven ook veel mooier.
3
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Marja Vissers
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
