Een alles overschaduwende relatie

Het verhaal van de relatie tussen Katharina en Hans vond ik overweldigend. Zozeer zo dat de andere aspecten van dit boek compleet ondergesneeuwd raakten. Ik las Kairos van Jenny Erpenbeck.

We lezen over de periode ronde de val van de muur en we zijn bijna de hele tijd in Oost-Berlijn. Erpenbeck beschrijft het allemaal heel goed: dat de mensen in Oost-Duitsland vaak tevreden waren met hun leven, hun vaste baan en hun huis van de overheid. En dat de val van de muur veel onzekerheid bracht. En dat de Oostduitsers vaak het idee hadden dat de Westduitsers alles bepaalden.

Zoals gezegd maakten Hans en Katharina en hun relatie veel indruk op mij. Hans, bijna vijfendertig jaar ouder dan Katharina, terroriseert Katharina bijna vanaf het begin van hun relatie. Wat een klootzak!
En Katharina, die laat het toe. Haar ouders doen er ook niks tegen. Het is voor mij ook onvoorstelbaar dat dit allemaal zo zou kunnen gebeuren.
Het boek geeft geen echte verklaring voor het gedrag van de hoofdpersonen. En eigenlijk is het ook niet zo relevant waarom Hans dit doet en waarom Katharina dit toelaat.het is zo destructief; ze moeten er gewoon mee stoppen!

Op wonderbaarlijke wijze verspringt het perspectief in Kairos van Hans naar Katharina en weer terug, soms in een alinea. En daarbij blijft ook nog eens helder wie er aan het woord is. Soms is het boek moeilijker te volgen. En er zijn veel verwijzingen naar muziek, literatuur, mythologie en de bijbel. Sommige hoofdstukken zijn meer herhaling dan echt relevant.

Ik zal Kairos niet vergeten vanwege de gruwelijkheid van de relatie die beschreven wordt. Doordat een aspect zo overheerst vind ik het niet zo’n goed boek. Drie sterren.