Kijk uit wat je wenst, het kan waarheid worden!

‘Durf te beginnen aan de langste reis in een mensenleven: die van je hoofd naar je hart’

Dit citaat dekt de complete inhoud van het tweede boek van Pascale Bruinen. Wederom een waargebeurd verhaal, dit keer over liefde, rouw en verwondering. Een boek met een boodschap.

We volgen het verhaal door de ogen van Pascale. Het is haar relaas, letterlijk een stukje autobiografie. Wanneer haar vader op respectabele leeftijd komt te overlijden blijft Pascale ontroostbaar achter. Hij was haar grote voorbeeld. Rouwen is keihard werken. Meneer Bruinen was een wijs man. Hij had veel parate kennis en het vermogen om razendsnel te redeneren. Van zijn vrouw krijgt hij tijdens zijn leven een symbolisch cadeau, een houten uil op ware grootte. Van oudsher is de betekenis van de uil die van de geleerde die zich via kennis en intuïtief inzicht bezighoudt met het begrijpen en doorgronden van onbewuste processen.

Wanneer Pascale overal afbeeldingen van uilen tegenkomt wordt dit nachtdier, die dingen kan zien die anderen niet zien, al snel geassocieerd met vader Bruinen. Maar is de wens niet de vader van de gedachte? Zie je niet overal zwangere vrouwen wanneer je zelf graag een kind wil? Je gelooft iets, omdat je wil dat het zo is. Of zou het toch anders werken? Er gebeuren dingen, schijnbare toevalligheden, maar wanneer Pascale een spirituele ervaring heeft, is het evident. Toeval bestaat niet.

Eenmaal belandt bij hoofdstuk 10 (in totaal zijn het er 12) wordt het waarlijk interessant. Hier volgen diverse spirituele wijsheden en zinrijke mogelijkheden elkaar in een sneltreinvaart op, echter zeer vluchtig verweven in het verhaal. Wat soms mist zijn bronvermeldingen bij de referenties. Daarnaast wat onlogisch om de Engelse, in plaats van de Nederlandse vertaling van Brené Brown’s boek Gelukkig ben ik niet de enige te geven.

De auteur vertelt naar aanleiding van haar ervaring over de wet van aantrekkingskracht: positieve, diepe intenties bepalen jouw dagelijkse realiteit. In theorie komt het erop neer dat de mens dingen in zijn leven aantrekt, waar de focus naar uit gaat. En ja, een aantal open deuren worden ingetrapt: stel het najagen van je dromen niet uit, alles is energie en spiritualiteit is overal. Maakt dit het boek minder gewichtig? Nee, het is bijzonder geschikt als introductie in spiritualiteit gecombineerd met een uit het leven gegrepen verhaal.

Het jaar van de uil verwijst naar een uitputtend maar vooral fascinerend jaar (2013) en is een authentiek verslag over de gebeurtenissen in het leven van de ik-verteller: Pascale Bruinen; eerst officier van justitie en tegenwoordig fulltime auteur en spreker. De lezer deelt de gedachten, de angsten en de overdenkingen van Pascale, maar komt hij ook wezenlijk bij de emotie van de auteur? Tenslotte bewijst dit boek maar weer dat eenmaal de weg van spiritualiteit ingeslagen er geen weg terug is.