Prachtige sfeervertelling, minder krachtig verhaal

In Thuishaven wordt het verhaal verteld van een vrouw die haar oude leven achter zich laat en een nieuw bestaan begint. Dit ontvouwt zich in de vorm van brieven aan haar ex-man. Het nieuwe leven baadt in mist en duistere verlangens, gedreven door de aantrekkingskracht van een krachtige man die in scherp contrast staat tot de ex-man.

De taal is beeldend en zorgvuldig: zelfs kleine details, zoals de manier waarop een sigaret wordt vastgehouden, dragen bij aan de sfeer. Daarmee weet de auteur een wereld op te roepen die intens en zintuiglijk aanvoelt.

Toch bleef bij mij de drang ontbreken om koste wat kost het einde te willen weten. Wat resteert is een prachtig opgebouwde sfeervertelling, vol urgentie in toon, maar zonder de verhaallijn die beklijft. Het resultaat is een boek dat schittert in stijl, maar mij als lezer niet volledig wist vast te houden.