Meest toegankelijke Knausgård tot dusver

Dit zou zomaar het enige boek van Knausgård kunnen zijn dat je kunt lezen terwijl je een puppy opvoedt - en dat zegt wat. Het draagt zijn kenmerkende stijl: introspectief, sfeervol en doordrenkt van het alledaagse, maar toch altijd op een of andere manier existentieel.

Maar in tegenstelling tot zijn gebruikelijke traag opbouwende verhalen, beweegt deze roman zich verrassend snel voort. Dat snellere tempo maakt het ongewoon makkelijk om in het verhaal te verdwijnen, zelfs als het leven chaotisch is. Het is een boek vol contrasten - donker en licht tegelijk - en stil, maar krachtig.

Ik kan niet wachten tot de volgende twee boeken uit de serie uitkomen.