Een prachtig een hoopvol verhaal!

Tijdens het verhaal duiken we als lezers in het heden en verleden van Gwen en Isa. We ontdekken wat hun is overkomen, hoe dit hun leven heeft veranderd en hoe ze er met hulp vanuit verschillende hoeken weer langzaam bovenop weten te komen. Hierbij wisselen we telkens van perspectief tussen Gwen en Isa en lezen we in flashbacks ook meer over het overlijden van Felix.

Dit verhaal laat ontzettend goed zien hoe iedereen op zijn of haar eigen manier met een trauma om gaat en dat niet alleen steun uit je persoonlijke omgeving, maar ook professionele hulp je goed kan bij staan in het verwerken van een dergelijk trauma. De schrijfster weet er hierbij voor te zorgen dat het boek op geen enkel moment te zwaar aanvoelt. We blijven als lezer altijd aanvoelen dat er zich geluk om de hoek bevindt en dat we daarnaar op weg zijn. Ook laat dit boek ons inzien dat omgaan met de trauma's van andere mensen soms moeilijk kan zijn, maar dat dit niet betekend dat je er voor weg moet deinzen.

''Mensen lijken te vergeten hoe ze met je om moeten gaan als je je aan de andere kant van geluk bevindt.''

Bovendien vond ik het echt mooi om te lezen hoe Gwen en Isa elkaar vinden in een van de moeilijkste periodes van hun leven en elkaar op vriendschappelijk en later op liefdes niveau weten te helpen om er niet alleen samen doorheen te gaan, maar er ook sterker uit te komen. De schrijfster heeft dit echt goed en geloofwaardig weten neer te zetten waardoor dit verhaal niet alleen belangrijke mentale problematiek behandeld maar ook een baken van hoop creëert voor de LGBT+ community.

De schrijfster wist overigens precies de juiste snaar te raken bij mij doordat het door haar gemaakte personage Gwen ook ontzettend van lezen houd en boeken gebruikt om even weg te kunnen vluchten van haar echte leven. Met een boek kan Gwen zich aan de andere kant van de wereld bevinden, in een leven dat niet van haar is. ''Een boek is als een soort toegangskaartje tot een andere wereld.'' Ze leest als ze zich goed voelt, maar zeker ook als ze wilt ontsnappen van haar eigen leven en problemen.

Het enigste wat ik net een beetje jammer vond aan dit verhaal was dat ik het gevoel kreeg dat er meer nadruk lag op Isa's verhaal en trauma. Zo lezen we bijvoorbeeld alleen flashbacks vanuit haar perspectief, terwijl Gwen in het verleden ook een trauma heeft mee gemaakt. Bij Gwen wordt hier alleen kort naar verwezen. Hiernaast wordt het einde ook alleen vanuit Isa's perspectief verteld wat weer zorgt voor een soort gemis in het verhaal. Misschien dat de schrijfster dit met een reden heeft gedaan, maar ik denk dat het verhaal nog mooier had kunnen zijn als hier iets meer evenwicht in had gezeten.

Desondanks is dit echt een prachtig en hoopvol boek dat ik absoluut wil aanraden! Laten we afsluiten met een krachtige boodschap zoals het boek ons dat geeft:

''We zijn allebei ergens vandaan gekomen waar het donker was en leven nu aan de goede kant van geluk. De kant waar de zon schijnt. Waar het mooi is. En dat betekend niet dat het nooit meer lastig is of dat er nooit een dag is waarop er dreigende donderwolken voor dat zonnetje schuiven, maar ik durf te zeggen dat we het goed doen. Allebei.''

Weet dat er zich altijd zonneschijn achter de wolken bevindt en vecht door!