Originele en makkelijk te lezen fantasy!

Allereerst wil ik echt even benoemen dat dit boek een prachtige uitgave heeft met mooie tekeningen op het boekenblok en unieke eindpapieren. Alleen daarom zou je dit boek al in je kast willen hebben staan!

Na het lezen van de flaptekst verwachtte ik een boek waarin een bovennatuurlijk mysterie centraal staat, maar waarin liefde en verdriet/rouw ook een belangrijke rol hebben.

Het verhaal draait voornamelijk om de twee hoofdpersonen Ariel en Luc. De quotes van beide hoofdpersonages aan het begin van het boek geven alvast een kijkje in de gedachten/denkwijzen van de personages, onderscheid ze meteen van elkaar en zet ze weg als twee tegenpolen. Waar Ariel erg gelooft in het zelf kunnen bepalen en sturen van je toekomst, gelooft Luc vooral in een onveranderlijk lot. Dit vond ik best een originele tegenstelling!

Ariel heeft een unieke gave, een verhoogd niveau van intuïtie. Ik kan niet zeggen dat ik dit zo specifiek al eens eerder in een Young Adult boek voorbij heb zien komen dus ik vond het een erg leuk element aan het verhaal. Wel merk je dat ze hier erg afhankelijk van is geworden, want zonder haar werkende intuïtie maakt ze toch best wat verkeerde en naïeve keuzes.

Luc is een erg mysterieus, maar toch ook wel een redelijk cliche personage: hij is een tikkeltje arrogant, een bad boy en laat dit steeds meer los nu hij dat ene meisje heeft gevonden waarvoor hij beter wilt zijn. Ik denk dat wanneer de lezer een stuk uit zijn perspectief hadden kunnen horen dat het dan misschien wat geloofwaardiger zou overkomen dat hij alles op het spel wil zetten voor Ariel. Nu vroeg ik me vaak echt wel af wat er dan zo bijzonder aan haar was. Luc’s liefde en passie voor geschiedenis en piano spelen maken hem op een andere manier toch weer een wat interessanter personage.

Sommige interacties tussen Ariel en Luc aan het begin van het verhaal hadden voor mijn gevoel iets weg van de eerste interacties tussen Elena en Damon van The Vampire Diaries. Dit vond ik best een grappige overeenkomst.

Qua verhaal opbouw vond ik het slim gedaan dat het eerste deel van het verhaal flashbacks naar het ongeluk en afscheid van haar moeder/vriend bevatte. Zo kon je als lezer direct in de toekomst starten en toch uitleg krijgen over het verleden.

Ik vond wel dat het verhaal wat langzaam op gang kwam, maar aangezien dit een trilogie moet worden is dat best logisch. Ik denk dat er wat meer spanning in het eerste gedeelte had mogen zitten voor mij. Soms vroeg ik me namelijk wel echt af wanneer er nu echt iets ging gebeuren. Het einde daarintegen ging allemaal nogal snel en sommige stuken raakten daardoor wat overschaduwt. Het is duidelijk een open einde en je kunt je ook al makkelijk een beeld maken bij wat er nog qua verhaallijnen gaat komen.

Rouw werd als doorlopend thema goed behandeld en bleef in het boek op verschillende momenten naar boven komen. Dit maakt het erg realistisch. Ariel stapte echter soms wel erg gemakkelijk over andere gebeurtenissen heen. Hoe het beschreven werd leek het of ze soms eventjes moest huilen en dat ze daarna weer snel door ging alsof er niks aan de hand was. Dit vond ik dan weer wat te onrealistisch. Ik kan begrijpen dat dit soms nodig is om het verhaal voort te duwen, maar het irriteerde me helaas soms wel echt. Dit kwam vooral ook richting het einde van het verhaal vaker voor.

Samenvattend kan ik zeggen dat dit Duister licht een origineel verhaal is, met veelzijdige personages en enkele lastige thema’s zoals rouw goed weet uit te werken (3.5 sterren). Wat ik jammer vond was de disbalans tussen de spanning in de eerste 75% en de laatste 25% van het verhaal. Wel blijven er genoeg vragen over om je geïnteresseerd te houden in de vervolgdelen. Ik raad dit boek vooral aan voor Young Adult lezers die nog redelijk nieuw zijn binnen het Fantasy genre en een wat makkelijker boek zoeken om mee te beginnen.