Gruwelijk spannend

Het boek Perfecte resten van Helen Fields is best wel gruwelijk, zelfs als je boeken als die van Karin Slaughter en Jo Nesbo gewend bent.

Het boek begint met de moordenaar die zijn sporen op geniale wijze uitwist en zo “perfecte resten” over laat voor de rechercheurs, die hun zoektocht naar deze vrouwen stopzet omdat hun resten (verbrande botten, tanden, een stukje van een sjaal met bloed) gevonden werden.
De slachtoffers die verdwenen zijn slimme, hardwerkende , onafhankelijke vrouwen. De zoektocht naar de vrouwen wordt dan wel stopgezet, maar men blijft wel zoeken naar de moordenaar.

Deze zoektocht wordt geleid door Luc Callanach, een Frans-Schotse rechercheur die lange tijd in Frankrijk werkte bij Interpol maar door een gebeurtenis naar Schotland is weggestuurd. Callanach, die niet probeert populair te zijn, wordt tegengewerkt door collega’s, wat nog erger wordt als ze roddels opvangen over waarom hij is weggestuurd door Frankrijk.

In een tweede verhaallijn worden pasgeboren baby’s achtergelaten in een park, niemand eist ze op. Niemand weet van wie ze zijn. De collega van Luc Callanach, Ava Turner, zit op deze zaak en zoekt de moeders van de baby’s.

Het boek is geschreven vanuit het gezichtspunt van de moordenaar en dat van rchercheur Callanach.

Hoewel je vanaf het begin weet wie de moordenaar is, blijft het toch een echte page-turner. De personages worden goed uitgediept, de gevangen vrouwen worden goed beschreven en je kan niet anders dan met ze meevoelen en hopen dat ze nog op tijd gevonden worden.