Realistische beschrijving van het leven in de gevangenis

“Een van ons” van Christine Otten gaat over een schrijfster, Katrien Achenbach, die gevangenen begeleidt in een schrijfworkshop. Christine Otten beschrijft treffend en realistisch de lange gangen, de vele zware, metalen deuren waar je telkens moet aanbellen en wachten tot iemand opendoet, verdergaan tot de volgende deur, de geur van ingesloten lucht en vensters die niet open kunnen. Maar ook het vacuüm, het gevoel dat er geen beweging zit in het gevangenisleven.

Luc, een levenslang gestrafte doet niet mee met de workshop, maar schrijft wel over zijn leven, de chaos in zijn hoofd. Een andere gevangene, Yahay schrijft puur en indringend, maar Katrien bekritiseert zijn werk, terwijl ze zelf een writers’ block lijkt te hebben.. Katrien wil zo graag een van hen worden, aanvaard te worden door de mannen in haar schrijfworkshop.

Wat ik wel lastig vond om te lezen is dat Luc bij hele lange opsommingen (en later in het boek ook Katrien) zonder komma’s gaat schrijven. Het stoorde me enorm en ik ging er juist langzamer door lezen. Bovendien is het telkens zoeken, wie nu aan het woord is, zelfs in hoofdstukken wisselt dat, wat het voor mij nogal chaotisch maakte.