Lang van draad

Dikke pil van de oude meester. Zijn eerste boeken zijn natuurlijk klassiekers ( Garp, Hotel New Hampshire, De Regels van het Ciderhuis, Bidden wij voor Owen Meany). Zijn latere werk kon mij niet meer zo bekoren (Zoon van het Circus, De Vierde Hand, Weduwe voor een Jaar). Dit boek werd beschreven als een “vintage” Irving, hoewel ook werd gemeld dat het wat langdradig was.
Hoofdpersoon is een Mexicaans afvalkind (levend in een dorp op een vuilnisbelt) dat erg slim is, dankzij paters Jezuïeten veel leesvoer krijgt en dus algemeen ontwikkeld raakt en veeltalig wordt. Hij heeft een zusje dat de gedachten van mensen kan lezen en dat ook steeds doet en dat praat in een taal die alleen de hoofdpersoon begrijpt. Zoals ik het nu opschrijf klinkt het aardig, maar dit gegeven is afgerond op pagina 120, waarna waarschijnlijk de rest van zijn leven begint. Ik zal dat niet kunnen navertellen, want ik vond de vertelling hiér al te langdradig terwijl de recensies zeiden dat de twééde helft van het boek te wijdlopig werd. Ik heb het bij deze 120 bladzijden gelaten.