Vlucht naar een beter leven.

Het nieuwste boek van Isabel Allende speelt tegen de Spaanse burgeroorlog, het begin van WOII en de Chileense dictatuur van Pinochet.
Hoofdpersonages in het boek zijn Victor Dalmau en Roser Bruguerra.

Victor Dalmau was een arts in opleiding wanneer hij zich vrijwillig meldt om slachtoffers van de Spaanse burgeroorlog bij te staan.
De vader van Victor Dalmas nam geitenhoedster Roser Bruguerra onder zijn vleugels en liet haar een muziekopleiding volgen en was onder de indruk van haar getalenteerde pianospel.
Roser werd volledig in de familie opgenomen en voelde zich sterk aangetrokken tot Guillem Dalmas, broer van Victor en soldaat in de burgeroorlog.
Tijden een herstelperiode bedreven Guillem en Roser de liefde, wat resulteerde in een zwangerschap.
Guillem zal zijn kind nooit zien, want hij sneuvelt.
Om haar zwangerschap niet in gevaar te brengen, wil niemand wil deze boodschap aan Roser vertellen.

Tegen het einde van de burgeroorlog in 1939, en wanneer Hitler warmloopt voor zijn WOII, worden Roser en Victor gedwongen Spanje te verlaten. Zij vluchtten samen met duizenden andere Spanjaarden naar Frankrijk. Deze vlucht staat geboekstaafd als de ‘retirada’. In Frankrijk zijn deze vluchtelingen niet echt welkom en worden ze in een kamp in de kustplaats Argéles-sur-Mer ondergebracht. Onder impuls van de jonge Chileense diplomaat Pablo Neruda, die het Franse stoomschip ‘Winnipeg’ charterde, kunnen ze samen met 2 200 anderen afvaren naar Chili, na eerst een verstandshuwelijk te zijn aangegaan.
De Chileense bevolking ontvangt de vluchtelingen met open armen. Victor en Roser kunnen in Chili een nieuw leven en toekomst opbouwen. Roser baart kort na aankomst haar zoon.
Victor studeert in Chili af als arts en Roser kan aan de slag met haar vaardigheden als pianiste.
Ze worden volwaardige Chilenen en na jaren van voorspoed en geluk zet generaal Pinochet in 1973 Salvador Allende aan de kant. Dit is de start van een dictatoriaal bewind.
Opnieuw zijn ze genoodzaakt te vluchten…

‘Bloemblad van zee’ is een prachtig boek en tevens een reis doorheen de twintigste eeuw.
Het is een epos van een familie op de vlucht, en een ode aan Pablo Neruda.
De titel van het boek ‘Bloemblad van zee’ is ontleend uit een gedicht van Pablo Neruda, waarin hij zijn land beschrijft.
Elk hoofdstuk vat aan met een uittreksel uit de gedichten van Pablo Neruda.

Het boek is voor een groot deel ge-ent op historische feiten. Als lezer krijg je heel wat mee over de dictatuur van Caudillo Franco en over de dictatuur in Chili.

Dit boek is het verhaal van mensen op de vlucht, van mensen op zoek naar een beter en standvastig leven, m.a.w. brandend actueel gezien de huidige vluchtelingencrisis wereldwijd.
Het boek getuigt dat je moet blijven geloven in je kansen, en steeds de kansen moet grijpen die je pad kruisen.

De hoofdfiguren zijn realistisch neergezet en doorheen het boek zie je deze personages groeien en uitgroeien tot grote persoonlijkheden.
Isabel Allende heeft een vlotte, boeiende en beschrijvende schrijfstijl.

Voor de boeiende en accurate beschrijvingen, voor het historische karakter, voor het actuele onderwerp waardeer ik dit boek met 5 (vijf) sterren

Meer recensies lees je op www.indeboekenkast.com