Kyle Perry heeft talent

Eerlijk is eerlijk, het duurde even voordat ik in deze thriller zat. Een dag of vijf zullen we maar zeggen.

Dit had echter niets te maken met de schrijfstijl van Kyle Perry, maar alles met het onderwerp van dit verhaal.

Het is namelijk voornamelijk een thriller gericht op drugshandel en drugscriminaliteit, en zelf loop ik daar niet snel warm voor.

Maar ondanks dat, was dit tweede boek van Kyle Perry toch niet slecht!

Naast een flinke dosis drugscriminaliteit, wordt er namelijk ook nog een jonge drenkeling gevonden die ogenschijnlijk het jaren geleden vermiste neefje van de plaatselijke drugsbaron is. Alleen, waar is hij geweest en hoe komt hij daar ineens terecht?

In ‘De diepte‘ duiken we letterlijk de diepte in en maken we kennis met de familie Dempsey die nogal “beroemd” is in hun woonplaats Shacktown.

Een moeder, twee broers, een oudere neef, een aangetrouwde vrouw en een zoon en nu dan ook nog een vermist neefje dat plots opduikt.

Samen met de spanningen tussen rivaliserende drugsbendes, zorgen deze ingrediënten wel voor een interessante thriller.

Maar met name de komst van het verdwenen neefje, maakte dat ik wilde blijven lezen. Vooral omdat Kyle Perry ons maar mondjesmaat informatie geeft over de achtergrond en de gebeurtenissen in het verleden.

We lezen het verhaal vanuit meerdere perspectieven en deze perspectieven waren wat mij betreft absoluut interessant en perfect passend bij dit verhaal.

Zo lezen we vanuit Mackerel Dempsey, Ahab en Forest.

Buiten dat de wisselende perspectieven zorgen voor een fijne afwisseling, zorgen ze ook voor een opbouw aan spanning en een gedegen basis aan achtergrond informatie.

Hun perspectieven samen zorgen voor een compleet verhaal dat verschillende wendingen neemt.

En verrassende wendingen kan ik je vertellen.

Want wanneer het plot zich begint te ontvouwen, werd het boek voor mij, zeker de laatste hoofdstukken, absoluut een page turner.

De spanning bouwt ineens behoorlijk snel op, we vinden gebeurtenissen vol actie en onmogelijke keuzes.

Mijn vermoedens werden in één klap van tafel geveegd en lieten mij twijfelen aan mijn eigen beoordelingsvermogen.

Dus ondanks dat het thema drugscriminaliteit mij niet lag, heeft Kyle Perry mij uiteindelijk aan het einde toch weten te boeien.

Conclusie
Vond ik ‘De diepte‘ net zo goed als zijn debuut ‘De vermiste meisjes’?

Nee, eerlijk gezegd niet. Maar dat had in dit geval niets te maken met de schrijfstijl van Kyle Perry of het complete verhaal met daarin een aantal toffe twists.

Het thema kon mij deze keer niet heel erg boeien. Wel was alles, qua achtergrond en verdieping goed uitgewerkt. En ook zeker realistisch.

De persoonlijke ervaringen van Kyle Perry in het echte leven komen samen met zijn kennis goed naar voren in dit verhaal. En dat maakt deze thriller in mijn ogen echt wel goed.

Personages hadden wat mij betreft voldoende diepgang en dat Kyle Perry “speelt” met (mogelijke) trauma’s maakten de persoonlijke verhalen interessant.

Dat de laatste hoofdstukken een goede opbouw aan spanning, actie en verrassende wendingen lieten zien, zorgde zeker voor mijn beoordeling van vier sterren. Want vanaf dat punt kon ik niet stoppen met lezen en wilde ik meer weten.

De Australische setting heeft overigens mijn hart bij zijn eerste boek gestolen, en ik ben oprecht benieuwd naar zijn volgende boek!