Eerlijk en inspirerend!

In ‘Een wild leven‘ vertelt Bram Eijgenhuijsen op een zeer prettige en heldere wijze zijn verhaal.

Wat gaat er schuil achter zijn persoonlijkheid, hoe is hij de man geworden wie hij vandaag de dag is en hoe raakte hij in Zweden verzeild?

De eerlijkheid van Bram is hetgeen dat direct opvalt. Dat hij geen gemakkelijke jeugd heeft gehad wordt zeker duidelijk.

Wat absoluut benoemt dient te worden is dat Bram ook de ontwikkeling die hij doormaakt beschrijft. Bram laat zien hoe je kunt leren van het verleden, wat je hebt meegemaakt en hoe je dit naar iets positiefs kunt omzetten.

Zijn verhaal heb ik dan ook als zeer inspirerend ervaren.

Het persoonlijke verhaal van Bram wordt gaandeweg afgewisseld met hoofdstukken waarin hij zijn leven in Zweden beschrijft.

Van het overnemen van de Zweedse boerderij, de eenzaamheid en het vallen en opstaan bij het opzetten- en de ontwikkeling van zijn ideale woon- en leefomgeving.

Juist deze afwisseling zorgt ervoor dat zijn verhaal helder overkomt en dat het prettig wegleest. Er is een balans tussen de wat zwaardere thematiek en de wat luchtigere momenten.

De afwisseling zorgt er ook voor dat zijn ontwikkeling als individu goed te zien is en persoonlijk kreeg ik echt het gevoel hem beter te leren kennen.

Zowel zijn gevoel als zijn kijk op de wereld komen goed over. Ook wordt absoluut duidelijk waarom bij bepaalde keuzes heeft gemaakt in zijn leven.

Wat mij betreft is dit alles samen één prachtig geheel.

Het verleden van Bram ontroerde mij enorm tijdens het lezen. De manier waarop hij zijn eigen weg in het leven heeft gevonden, kan ik alleen maar bewonderen. Het totale plaatje heeft mijn hart echt geraakt.

In de hoofdstukken die zich afspelen in Zweden, leren we hem ook kennen als een man met ontzettend veel humor.

Wat Bram soms overkomt zal op het moment zelf misschien niet hilarisch zijn geweest, maar ik hoop dat hij er achteraf ook om kon lachen zoals ik deed tijdens het lezen.

De schapen, de bezoekers van zijn B&B, de natuur en het wild om zijn boerderij heen. Ik zag alles voor mij.

Zijn liefde en passie voor zijn levensstijl, zijn boerderij en de natuur zijn voelbaar en alhoewel ik niet perse zo primitief zou willen leven, zou ik wel graag de natuur en deze rust willen ervaren. Wie weet schuiven we nog eens voorbij in Zweden.

Zijn deelname aan B&B vol liefde komt kort aan bod in zijn verhaal. En alhoewel er tussen de bezoeksters van zijn geliefde ‘Heimdallsgard‘ geen potentiële liefde zat, weet hij die gelukkig uiteindelijk wel te vinden. En dat gunde ik hem zo.

Bram sluit zijn boek af met de twaalf principes van permacultuur en of je nu wel of geen eigen zelfvoorzienende boerderij zou willen, je kunt hier een hoop van opsteken!


Conclusie
‘Een wild leven‘ is absoluut het unieke ‘into the wild‘ verhaal zoals de marketingzin het mooi omschrijft.

Bram heeft een heel persoonlijk verhaal geschreven waarin hij de lezer meeneemt in zijn leven. In het toen en het nu.

Het is uiteindelijk zijn zoektocht naar zijn eigen identiteit, maar ook een zoektocht naar een wijze van leven waar hij zich volkomen zichzelf kan zijn, waar hij nog verder kan groeien als mens en waar hij kan leven volgens zijn eigen principes.

Dit boek ontroerde mij, liet mij lachen, maar was bovenal inspirerend.

Bram, bedankt voor het delen van jouw verhaal, maar ook voor het delen van jouw liefde en passie voor de natuur en alles dat leeft.