Lezersrecensie
Geen uitblinker, maar een recht toe recht aan politiethriller
Belaagd is het 19de boek uit de serie Stijn Goris & Stef Pauwels van Christian de Coninck. Toch is het boek ook goed losstaand te lezen. Dit keer krijgt het duo te maken met meerdere moorden in de gay community. De zoon van Stijn, Matthew, wordt in vertrouwen genomen door zijn zwemvriend Robbe. Robbe wordt bedreigt en zijn stalker dreigt anderen wat aan te doen als Robbe niet stopt. Waarmee Robbe moet stoppen is niet duidelijk, maar al snel blijkt er een link met de moorden. Lang tijd tast de politie in het duister over de dader, tot eindelijk de doorbraak volgt.
Op de cover van het boek staat een krokodil die ik niet kon linken aan het verhaal, anders dan wellicht dat de moordenaar zijn slachtoffers belaagde uit het niets.
Het bijna 300 pagina’s tellende boek is opgedeeld in 23 voorgeschreven hoofdstukken. De schrijfstijl is vlot, maar een Nederlandse lezer zal moeten wennen aan de Vlaamse woorden, uitdrukkingen en functienamen.
Het verhaal speelt in het heden en is in de derde persoon geschreven.
Aan het begin worden de karakters Matthew en Robbe voldoende inhoudelijk uitgewerkt. Dat geldt ook voor Stijn Goris en de rest van zijn gezin. Ik miste echter de emotionele diepgang en verbinding omdat niet veel aandacht wordt besteed aan hoe deze personen zich voelen. Naast de hoofdpersonen worden er in het boek in korte tijd heel veel verschillende andere karakters geïntroduceerd. Door die grote hoeveelheid en de beperkte uitwerking daarvan is het lastig om te blijven volgen wie wie is. Het grootte aantal karakters voegt bovendien niet zoveel toe aan het verhaal. Datzelfde geldt voor het grote aantal moorden. Pas laat in het boek begint het verhaal een beetje op stoom te komen. Toch is het nooit nagelbijtend spannend.
De grote hoeveelheid informatie over het reilen en zeilen van de Belgische politie maken het echter wel tot een geloofwaardige politiethriller (crime). Dat wordt versterkt door de gebruikte politietermen. Je merkt dat auteur De Coninck commissaris bij de Brusselse politie is geweest. Ook komen er diverse maatschappelijke thema’s in voor die het boek meer iets meer diepgang geven. Voorbeeld: homohaat.
Helaas kwam het niet goed uitgewerkte plot nogal uit de lucht vallen en daardoor kwam dat deel van het boek juist ongeloofwaardig op me over. Dat werd versterkt doordat inspecteur Goris de suggesties en bedenkingen van zijn partner volledig negeerde.
Belaagd is een vlot geschreven en recht toe recht aan ‘whodunnit’. Geen uitblinker, maar wel een paar uur leesplezier wanneer je net als ik van politiethrillers houdt. Mocht je op zoek zijn naar een nagelbijtende thriller met een ijzersterk plot, sla dit boek dan over.
Ik las dit boek voor de Hebban leesclub.
Op de cover van het boek staat een krokodil die ik niet kon linken aan het verhaal, anders dan wellicht dat de moordenaar zijn slachtoffers belaagde uit het niets.
Het bijna 300 pagina’s tellende boek is opgedeeld in 23 voorgeschreven hoofdstukken. De schrijfstijl is vlot, maar een Nederlandse lezer zal moeten wennen aan de Vlaamse woorden, uitdrukkingen en functienamen.
Het verhaal speelt in het heden en is in de derde persoon geschreven.
Aan het begin worden de karakters Matthew en Robbe voldoende inhoudelijk uitgewerkt. Dat geldt ook voor Stijn Goris en de rest van zijn gezin. Ik miste echter de emotionele diepgang en verbinding omdat niet veel aandacht wordt besteed aan hoe deze personen zich voelen. Naast de hoofdpersonen worden er in het boek in korte tijd heel veel verschillende andere karakters geïntroduceerd. Door die grote hoeveelheid en de beperkte uitwerking daarvan is het lastig om te blijven volgen wie wie is. Het grootte aantal karakters voegt bovendien niet zoveel toe aan het verhaal. Datzelfde geldt voor het grote aantal moorden. Pas laat in het boek begint het verhaal een beetje op stoom te komen. Toch is het nooit nagelbijtend spannend.
De grote hoeveelheid informatie over het reilen en zeilen van de Belgische politie maken het echter wel tot een geloofwaardige politiethriller (crime). Dat wordt versterkt door de gebruikte politietermen. Je merkt dat auteur De Coninck commissaris bij de Brusselse politie is geweest. Ook komen er diverse maatschappelijke thema’s in voor die het boek meer iets meer diepgang geven. Voorbeeld: homohaat.
Helaas kwam het niet goed uitgewerkte plot nogal uit de lucht vallen en daardoor kwam dat deel van het boek juist ongeloofwaardig op me over. Dat werd versterkt doordat inspecteur Goris de suggesties en bedenkingen van zijn partner volledig negeerde.
Belaagd is een vlot geschreven en recht toe recht aan ‘whodunnit’. Geen uitblinker, maar wel een paar uur leesplezier wanneer je net als ik van politiethrillers houdt. Mocht je op zoek zijn naar een nagelbijtende thriller met een ijzersterk plot, sla dit boek dan over.
Ik las dit boek voor de Hebban leesclub.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van readersfinest
Gesponsord
Madison is de perfecte vrouw, met het perfecte gezin en het perfecte leven waar iedereen van droomt. Alleen is het één grote leugen... Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
