Verrassend

Je komt via Hebban soms op verrassende namen. Conny Braam kende ik alleen als de bevallige, welbespraakte anti-apartheidstrijder uit de vorige eeuw (wat klinkt dat toch als heel lang geleden). Maar ze blijkt al jaren een niet onverdienstelijk schrijver te zijn.
Dit boek kwam ik tegen toen ik op Hebban aan het surfen was op de profielen van lezers met ongeveer dezelfde voorkeuren en favorieten als ik. En de titel vond ik intrigerend.
Ik moet zeggen dat niet alleen de naam Conny Braam als schrijver voor mij verrassend was, maar ook het bestaan van een cocaïnefabriek in Nederland nieuw voor mij was.
Braam heeft zich goed gedocumenteerd en het boek is dan ook in zekere zin een mooi historisch document, verpakt in een roman. Het boek leest prettig en Braams schrijfwijze spreekt me aan. Je proeft de sfeer van begin twintigste eeuw.
Wel zijn de personages wat aan de platte kant, maar dat heeft geen afbreuk gedaan aan mijn leesplezier. Je zou kunnen zeggen dat het boek wat gelaagdheid mist, maar dat realiseerde ik me echter pas toen ik het uit had. En dat is een pluim voor de schrijver, want normaal valt me dat meteen op. En misschien deed dat het ook wel, maar omdat het verhaal zo lekker voortkabbelt heb ik me laten meenemen. Ik zou haast zeggen een Downton Abbey-gevoel.
Ik had wel wat moeite met het einde. Wat weinig uitgewerkt en literair gezien zelfs wat onbevredigend. Maar alles bij elkaar heb ik me prima vermaakt met dit boek en bovendien weer wat historische kennis opgedaan.
Braam smaakt naar meer.