Net niet

Makkelijk en vlot leesbaar, dat is wat als eerste bij me opdringt. Robbens stijl is zeer toegankelijk. Korte zinnen, met eenvoudig taalgebruik. Maar af en toe ook kleine taalpareltjes zoals "ze wapperwijst" of mooie zinnen zoals "Hoewel het volgens de klok tegen de muur halverwege de ochtend moest zijn, was het onbegrijpelijk dat er een tijd hoorde bij dit moment, een datum bij deze dag", waar je de dichter Robben in herkent.
Ik heb veel jeugdliteratuur gelezen en merk dat zijn schrijfwijze daar erg aan doet denken. Dat doet m.i. afbreuk aan de hoofdpersoon. Ze is nooit de 81-jarige die ze zou moeten zijn. Haar denkwijze mist de melancholie die herinneringen meebrengen bij ouderen. Ze is me wat te nuchter.
De thematiek is herkenbaar voor vele oudere katholieken. Ik wil geen spoiler gebruiken, dus beperk me tot de woorden schrijnend, pijnlijk en wonden die nooit helen. Die pijn voelde ik niet bij Frieda.
Al met al een goed, leesbaar verhaal, dat m.i. niet helemaal uit de verf komt.