niet de allerspannendste thriller, wel heel veel leesplezier

De Zweedse Viveca Sten zou je al kunnen kennen van haar Sandhamn-reeks. Mij was ze nog niet bekend, maar een uitnodiging om samen met een groep het eerste deel van Sten’s nieuwe thrillerserie te lezen was voor mij voldoende om me enthousiast aan te melden.

En hoewel ‘Verborgen in de sneeuw’ voor een thriller behoorlijk dik is, zorgde het er met zijn korte hoofdstukken en fijne schrijfstijl voor dat ik het toch snel heb uitgelezen.

Dit boek gaat over een Hanna, een politieagente die op een dag zowel haar baan en haar vriend verliest en terechtkomt in een huis in een Zweeds skioord. Wanneer daar een meisje is verdwenen gaat ze de plaatselijke rechercheur en zijn collega’s helpen. Kunnen zij het meisje vinden en erachter komen wie haar iets heeft aangedaan?

Thrillers kunnen mij persoonlijk niet gruwelijk genoeg zijn, zo smul ik bijvoorbeeld van Helen Fields, en daarmee vergeleken doet dit eerste deel me eerder denken aan ‘cosy crime’. Wat voor iemand die over het algemeen eigenlijk niet zo van thrillers houdt, juist een reden kan zijn om het genre met dit boek eens uit te proberen. Sten beschrijft de vele personages met veel aandacht, vooral de hoofpersonages zijn zorgvuldig en uitgebreid uitgewerkt.

Ik kan het extra waarderen wanneer het de schrijver lukt me totaal op het verkeerde been te zetten wat de dader betreft, helaas is dat Sten in dit deel niet gelukt. Toch heb ik dit boek met veel plezier gelezen en verheug ik me op het volgende deel.

Kortom, gekeken naar echte thrilleraspecten vond ik deze niet heel bijzonder, maar ga ik af op ‘gewoon leesplezier’, dan scoort het absoluut hoog.