Bizarre en onverwachte wendingen in Frankrijk

Agneta is 49 en onzichtbaar. Haar kinderen wonen niet meer thuis en bellen haar alleen om geld te vragen, haar man Magnus is een gezondheidsfreak (Agneta absoluut niet) en zijn mijlenver uit elkaar gegroeid , ze dreigt haar saaie kantoorbaan te verliezen...en dan opeens ziet Agneta een vreemde contactadvertentie staan waarin een Zweeds sprekende hulp wordt gevraagd in Frankrijk...tot ieders (en haar eigen) verbazing reageert ze en vertrekt ze naar de Provence, waar alles er heel anders uit ziet dan de contactadvertentie deed vermoeden...

Ik was heel nieuwsgierig naar Bonjour, Agneta, geschreven door de Zweedse Emma Hamberg. Het boek is in 2021 uitgebracht en nu in het Nederlands verkrijgbaar door uitgeverij Oceaan. Ik was superblij met het recensie exemplaar!

All vanaf het eerste hoofdstuk wordt je gegrepen door Agneta's cynisme, humor en troosteloosheid tegelijk:

' Zelfs de katten hebben me niet meer nodig. Ze zorgen goed voor zichzelf. Als ze niet jankend in de bosjes aan het paren zijn. Een beetje zoals mijn kinderen. Behalve dat de katten me niet bellen als ze geld nodig hebben.'

Agneta is een geweldig personage. Ik moest ontzettend lachen om haar stiekeme wijnfles onder haar bed, het praten tegen zichzelf en de stiekeme broodjes met jam die ze klaarmaakt. Ze voelt zich kleurloos, onzichtbaar maar droomde ooit van oude huizen in Frankrijk. Vol moed probeert ze in ieder geval één avontuur aan te gaan, terwijl iedereen haar voor gek verklaard, en ze krijgt er vrijwel meteen spijt van.

Het verhaal heb ik in één dag uitgelezen omdat ik zo ontzettend benieuwd was waar ze nu precies terecht was gekomen. Dat ga ik niet verklappen, maar het verhaal neemt vanaf dat punt een verrassende, uitbundige en extraverte wending.

' Weet je hoe het voelt om op je plaats te vallen?'

Agneta maakt een bizarre ontwikkeling door die gekgenoeg wel klopt. Het verhaal is onverwachts, uitbundig, ontroerend op zijn tijd, met mooie metaforen en vol humor en cynisme. Ik hou er van! Het eerste stuk van het boek vond ik wel het sterkst. Daarna worden de situaties soms bizar, maar het past wel in dit verhaal, want alles is met een dikke knipoog. Ik moest een paar keer hardop lachen, zeker om Lavendelwoman! Een uitbundig en verrassend verhaal over uit je comfortzone stappen en jezelf durven zijn.