Verwarrend maar wel boeiend!

“De ideale met kunstmatige intelligentie versmolten mens:
Wat moet die weten?
Hoe moet die denken?
Hoe worden wij GELUKKIG?”

Sander Pleij laat de lezer gedurende 24 uur S volgen. Een belangrijke dag voor S, want tegen het einde van de dag moet hij zijn manifest af hebben. “Wat is de mens?”

Gedurende die 24 uur leren we S beter kennen door de vele flashbacks. De relatie met zijn ouders, grootouders en zijn halfzusje vormen een belangrijk onderdeel van het verhaal. Maar ook een terugblik op bepaalde jeugdervaringen, een liefdesrelatie en een hechte vriendschap. Een ontsteking in een apparaatje dat in de rug van S zit blijkt ook te passen binnen het verhaal, mens en technologie.
En zijdelings maakt de lezer ook kennis met Paul van Ostaijen. Best boeiend hoe dit binnen het verhaal past.

Een verwarrend maar boeiend relaas. De indeling doet denken aan de gedichten van Paul van Ostaijen. De regels verspringen en geven een chaotische indruk, maar vormen uiteindelijk wel een mooi geheel.

De bijzondere omslag van Explicador bevat op subtiele wijze het verhaal. Tegenstelling van donker en licht, tegenstelling van schoonheid en lelijkheid (het gasmasker), natuur en technologie. Keerpunten en tegenstellingen dus, zoals in het dadaïsme, zoals bij het werk van Paul van Ostaijen. Als je het boek hebt gelezen, ga je de kaft steeds beter begrijpen.

Ik had graag een Explicador naast me gehad, iemand die alle losse deeltjes mooi aan elkaar kon verbinden tot een begrijpelijk geheel.