Grappige feelgoodroman

Ik moest even in het verhaal komen en de manier van schrijven, maar toen ik overstapte van lezen naar het luisterboek kreeg ik echt plezier in het lezen van het boek. Tiffy werd door een dame ingesproken en Leon door een man waardoor het verschil heel duidelijk was en ik heb regelmatig grijzend over straat met de hond gelopen, omdat ik moest lachen om de acties van Tiffy of de gedachten van Leon. Het heerlijke extraverte van Tiffy tegenover het stille introverte van Leon. Het wisselen tussen de personages moet je aanspreken, maar mij liet het einde in elk geval met een warm gevoel en een glimlach achter.