Lezersrecensie
Vrij teleurstellend

14 januari 2021
Het verhaal & de schrijfstijl
Bonuskind; waar zal ik eens beginnen? De flaptekst van dit verhaal was zeer zeker veelbelovend, maar helaas is het nogal tegengevallen.
Het verhaal begon voor mijn gevoel enorm sterk. Ik vond het onderwerp scheidingen wel goed verwerkt in dit verhaal. Het liet goed zien hoe kinderen onder de scheiding van hun ouders lijden en vooral dat zijn nog steeds continue ruzie maken.
Dit was voor mij ook helaas wel het enige goede geloofwaardige gedeelte.
Het verhaal begon dus vrij goed en krachtig, maar dit zwakte helaas vrij snel af.
Ik vroeg me regelmatig af of ik nu een thriller of erotisch verhaal aan het lezen was.
Dat er seksscènes in voor komen is opzich niks mis mee, maar de hoeveelheid in dit boek plus de extreme details hadden voor mij niet gehoeven. Het gaf een verkeerde blik op het verhaal.
Ik vond de flaptekst niet echt matchen met het verhaal.
Lies is inderdaad veel bezig met de verdwijning van haar moeder, maar ik had verwacht dat zij echt opzoek gaat naar haar moeder en dat op het einde pas de ontknoping komt dat haar moeder gevonden wordt.
Haar moeder wordt inderdaad gevonden, maar veel sneller dan verwacht.
Vanaf dat moment werd het voor mijn gevoel een heel wazig verhaal, en dit werd richting het einde alleen maar erger. Helaas deed dit de geloofwaardigheid van het verhaal ook niet ten goede.
De dagboekverhalen van de moeder van Lies maken het verhaal nog enigszins boeiend, maar ook dit was bij haar laatste dagboekverhaal helemaal weg.
Ik zal verder niet spoilen, maar dit maakt de ongeloofwaardigheid van het verhaal helemaal compleet.
Ook vond ik de spanning niet echt aanwezig in het verhaal.
Ik miste de spanning vooral bij de gedeeltes waarvan je juist verwacht dat er echt iets nagelbijtends zou gebeuren.
Ik vind de titel van het boek ook niet helemaal juist gekozen.
Lies en haar broertje zijn dan wel “bonuskinderen”, maar dit speelt niet echt de hoofdrol in het verhaal.
Een andere titel was meer passender geweest voor het verhaal.
De personages
Ik vond de personages niet slecht, maar ook niet goed.
Ze bleven voor mijn gevoel wat oppervlakkig, maar over het algemeen waren het wel “prettige” personages om over te lezen.
Omdat het gehele verhaal voor mijn gevoel een gemiste kans was had ik ook niet echt een band met de personages of een gevoel erbij.
Conclusie
Ik heb dit boek beoordeeld met twee sterren omdat ik het uit heb gelezen, en het begin sterk genoeg was om toch door te lezen.
Helaas een gemiste kans voor een boek wat echt wel beter zou kunnen.
Bonuskind; waar zal ik eens beginnen? De flaptekst van dit verhaal was zeer zeker veelbelovend, maar helaas is het nogal tegengevallen.
Het verhaal begon voor mijn gevoel enorm sterk. Ik vond het onderwerp scheidingen wel goed verwerkt in dit verhaal. Het liet goed zien hoe kinderen onder de scheiding van hun ouders lijden en vooral dat zijn nog steeds continue ruzie maken.
Dit was voor mij ook helaas wel het enige goede geloofwaardige gedeelte.
Het verhaal begon dus vrij goed en krachtig, maar dit zwakte helaas vrij snel af.
Ik vroeg me regelmatig af of ik nu een thriller of erotisch verhaal aan het lezen was.
Dat er seksscènes in voor komen is opzich niks mis mee, maar de hoeveelheid in dit boek plus de extreme details hadden voor mij niet gehoeven. Het gaf een verkeerde blik op het verhaal.
Ik vond de flaptekst niet echt matchen met het verhaal.
Lies is inderdaad veel bezig met de verdwijning van haar moeder, maar ik had verwacht dat zij echt opzoek gaat naar haar moeder en dat op het einde pas de ontknoping komt dat haar moeder gevonden wordt.
Haar moeder wordt inderdaad gevonden, maar veel sneller dan verwacht.
Vanaf dat moment werd het voor mijn gevoel een heel wazig verhaal, en dit werd richting het einde alleen maar erger. Helaas deed dit de geloofwaardigheid van het verhaal ook niet ten goede.
De dagboekverhalen van de moeder van Lies maken het verhaal nog enigszins boeiend, maar ook dit was bij haar laatste dagboekverhaal helemaal weg.
Ik zal verder niet spoilen, maar dit maakt de ongeloofwaardigheid van het verhaal helemaal compleet.
Ook vond ik de spanning niet echt aanwezig in het verhaal.
Ik miste de spanning vooral bij de gedeeltes waarvan je juist verwacht dat er echt iets nagelbijtends zou gebeuren.
Ik vind de titel van het boek ook niet helemaal juist gekozen.
Lies en haar broertje zijn dan wel “bonuskinderen”, maar dit speelt niet echt de hoofdrol in het verhaal.
Een andere titel was meer passender geweest voor het verhaal.
De personages
Ik vond de personages niet slecht, maar ook niet goed.
Ze bleven voor mijn gevoel wat oppervlakkig, maar over het algemeen waren het wel “prettige” personages om over te lezen.
Omdat het gehele verhaal voor mijn gevoel een gemiste kans was had ik ook niet echt een band met de personages of een gevoel erbij.
Conclusie
Ik heb dit boek beoordeeld met twee sterren omdat ik het uit heb gelezen, en het begin sterk genoeg was om toch door te lezen.
Helaas een gemiste kans voor een boek wat echt wel beter zou kunnen.
1
Reageer op deze recensie