romantiek in vervlogen tijden

Zeven minnaressen, zeven brieven, zeven oldtimers en een ontwrichtende nalatenschap staat er op de cover. Evenals de titel Vrachtbrief wordt als snel in het boek duidelijk dat die woorden van de cover eigenlijk het gehele verhaal omvatten.

In het boek gaan we een stuk terug de geschiedenis in, zover als voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog. De hoofdpersoon, de Poolse Myron Kaminski vocht ooit bij het Geallieerde Bevrijdingsleger. Tevens had hij geen vrije jeugd, wat hem maakte dat hij op zijn weg naar volwassenheid zijn Poolse afkomst liet varen en Nederlander werd. Hij nam ook een andere naam aan, waarvoor de reden pas aan het einde van het boek bekend wordt. Tijdens het zoeken naar zichzelf, heeft hij diverse paden bewandelt die niet altijd door de beugel konden. Als priester heeft hij toch diverse minnaressen gehad, en had hij ook enkele nazaten al kwam hij daar soms vele jaren later pas achter. Ook wordt in het boek het misbruik binnen het Vaticaan aan de kaak gesteld al is Myron daar zelf niet schuldig aan, maar het zou wel zijn levensweg ook deels bepalen. Hij mag en kan het bij leven niet naar buiten brengen. Pas na zijn dood zou het bekend worden. Hij weet na de oorlog een vermogen om zich heen te creëren en begint een oldtimer verzameling, maar op zijn bijna 100 jarige sterfbed krijgt hij enigszins spijt van zijn vroegere escapades waarbij hij telkens opnieuw de vrouwen in de steek had gelaten en gaat op zoek naar zijn nazaten. Hij vind ze, en wil dan alsnog iets in hun leven betekenen. Hij neemt een vrouw in dienst, Roza, die hem daarbij moet gaan helpen, ook zij komt niet toevallig op haar pad, maar hij verteld dat niet aan haar. De boodschap is wel duidelijk: Hij verkoopt zonder geld om de erfbelasting te ontduiken - tot aan zijn dood zou hij de wet blijven omzeilen - , enkele van zijn geliefde oldtimers aan al zijn nazaten en Roza moet ze afleveren middels een vrachtbrief. De vrachtbrieven horen bij de aflevering van de oldtimers, maar kunnen ook gezien worden als de zware last(vracht) die Myron heel zijn leven met zich mee droeg.

Het boek is niet alleen een roman, maar bevat ook korte terugblikken in de geschiedenis en al het moois over oldtimers. Eigenlijk zijn het min of meer zeven dezelfde verhalen, doordat in ieder verhaal zowel een dame, een oldtimer auto als het “overspel” van Myron als priester voorkomt, dus lijkt het wel voorspelbaar. Maar de steeds andere details in elk verhaal maken dat het toch niet saai wordt om te lezen. Aan het einde komen de verhalen allen bijeen. Ook aan het einde van het verhaal komt Roza er zelf pas achter welke rol ze in het geheel heeft gehad, waarom zij voorbestemd was Myron te helpen. Voor de lezer maakt dat en nog wat andere details, dat het enigszins voorspelbare boek toch nog wat kleine verrassende onthullingen heeft aan het einde.

Miriam Guensberg heeft zich voor Vrachtbrief opnieuw laten inspireren door de geschiedenis van haar Pools Joodse vader. Vrachtbrief borduurt voort op thema’s die ook in haar eerdere romans Poolse tranen en Ooit te vinden zijn. Ze vormen samen een drieluik, en in het laatste boek komen we weer enkele personen tegen uit de voorgaande boeken, maar je kunt de boeken ook absoluut allen uitstekend apart lezen.

Miriam Guensberg is filosofe en schrijfster. Haar romans zijn door de pers altijd zeer positief ontvangen, ze stonden meerdere malen op de longlist van de Libris Literatuurprijs.

https://www.vrachtbrief-roman.com/