De mensheid ontleed tot op de kern.

Frank van Dongen schreef met de Feind invasie zijn derde deel van De Ontdekking Van De Mens reeks. Met deze reeks zet hij de Nederlandstalige sci-fi fantasie stevig op de kaart blijft staan.
Verhaal
Jack Newman wordt, nadat hij het AMOR-experiment hielp ontwikkelen, gezien als vijand nr1 van de mensheid. De gewone mens kan de kostprijs onmogelijk betalen, enkel de elite slaagt hierin. Revoluties en burgeroorlogen breken uit. Als de Feind de aarde aanvallen kan er geen weerstand geboden worden omdat de wereld in fracties verdeeld is. Jack ontsnapt uit de gevangenis, waar hij al jaren in vast zat, en na vele moeilijke momenten komt hij aan in de bossen van Afrika. Daar vind hij de sleutel tot hereniging met zijn tweelingbroer Redmond. Maar vindt hij ook de ware bedoeling van het duizend eilanden experiment. De vraag weerklinkt in Jack zijn hoofd of de mensheid wel nog te redden is.
Conclusie
Van Dongen ontleedt in dit deel de mensheid tot in zijn pure kern. Hij stelt ons een wereld voor met strijd tussen rijk en arm. Elite die denkt alles te kunnen totdat het gewone volk terugslaat. Doet dit ons soms niet denken aan gebeurtenissen op onze eigen bol?
Het verhaal staat stevig in zijn schoenen. Het bevat zovele verschillende lagen. Ondanks de vele technische en psychologische info blijft het verhaal redelijk verstaanbaar. Het laat ons toe om nu en dan aan zelfreflectie te doen met de vraag “Hoe zou ik reageren?”
Het hele idee om de mens als proefobject van buitenaards leven te maken komt in dit deel zeer goed naar voren.
De personages zijn gegroeid ten opzichte van de vorige delen. Hun onderlinge relaties zijn volledig omgegooid. Bij Jack is dit vooral de nood om met zijn kennis iets te kunnen doen die sterk naar voren komt. Bij hem voelde ik dan ook de meeste connectie.
Het einde
Het einde zit goed in elkaar. Het laat in de eerste plaats genoeg ruimte voor een volgend deel, en we komen een stap dichter bij de Alpha beschaving. Grote twists zaten er niet echt meer in maar dit stoort niet. Het enige wat misschien kan storen is de vlotheid waarmee je leest en daardoor in recordtijd aan het einde bent.
Conclusie
Een sci-fi verhaal dat de gedachtengang van de mens ontleed tot in de kern. Een verhaal dat de lezer tot zelfreflectie dwingt. Dezelfde lezer die niet wil dat het verhaal eindigt. Hopelijk kan de auteur het niveau van de reeks volhouden in het vierde deel.