Het gekende op zijn kop.

Jesse Goessens woont in Herent, nabij Leuven. En laat hij nu net Leuven genomen te hebben om zijn nieuwe boek in af te spelen.

In dit boek is de stad niet zoals we hem normaal kennen. Kansen zijn schaars en er is serieuze ongelijkheid in de wet. Nils zijn moeder kwijnt weg en zijn zus klampt zich vast aan de hoop terwijl hijzelf beslissingen moet nemen die alles zullen veranderen.
Als zijn vriend Jorn een wapen bemachtigd en een plan heeft om hun leven te beteren wordt Nils verscheurt tussen vriend en vijand.

Dit is geen makkelijk boek om te recenseren zonder te gaan spoileren. Maar ik doe mijn best.

De schrijfstijl beviel me enorm goed en las enorm vlot. Met 219 pg’s is het geen lijvig boek dus het einde was vlug in zicht. Het verhaal laat zich makkelijk volgen maar laat de lezer ook wel wat nadenken over onze maatschappij en het omgaan met elkaar.

Goessens doet dit door bepaalde zaken uit onze omgeving of zelfs op wereldniveau gewoon van zijn funderingen te rukken en 180 gr om te draaien. Deze manier van werken draagt het volledige verhaal. Maar dit wordt nog aangevuld met verschillende personages die zeer goed uitgewerkt zijn qua karakter. Ze nemen beslissingen die op mij overkwamen als waarheidsgetrouw.

Het verhaal bevat genoeg momenten van spanning om me echt wel vast te houden tot aan die laatste pagina. Naarmate het einde nadert van het boek begint Goessens met de tijden in het verhaal gaan verlengen. Dit vooral om aan te tonen dat verandering meestal pas zichtbaar is na verloop van tijd en niet de dag erna.

Ik wou dat ik meer kon zeggen maar dan spoiler ik teveel van het boek. Lees het boek en je zal merken dat je op de één of andere manier toch anders kijkt naar de huidige maatschappij. Het laat je stilstaan bij bepaalde manieren van reageren van jezelf ten opzichte van onze medemens.

Conclusie

Een subliem boek van een auteur waar ik toch fan van aan het komen ben. Benieuwd wat er nog uit zijn schrijverspen zal vloeien. Maar bij dit boek laat hij je echt als lezer stilstaan bij het leven. Bij de manieren van reageren t.o.v. onze medemens die het niet altijd even gemakkelijk is. Door bepaalde wereldzaken volledig op zijn kop te zetten, om zijn verhaal vorm te geven, triggert hij die manier van zelfreflectie.