Kapitaal werk

"Oorlog en Vrede" van Leo Tolstoj is een kapitaal werk. Een prachtige ultieme historische roman met hoogtepunten en dieptepunten.
De Oorlog is de oorlog die Napoleon ondernam tegen de Russen waarbij hij in het begin van de 19de eeuw de straten van Moskou bereikte, maar uiteindelijk toch moest afdruipen. Was het wel een overweging? Uiteindelijk dus niet.
De Vrede wordt gevormd door de ontwikkelingen van enkele Russische families die uiteraard met elkaar verstrikt raken en ook in de oorlog terecht komen. Het is niet nodig in deze recensie de beschreven geschiedenis in het kort te herhalen. Dat is vaak genoeg gebeurd en is dus makkelijk terug te vinden. Wie de grote lijn van het verhaal van het boek in de gaten wil houden vindt als bijlage in het boek een "Beschrijvende inhoud".
Het boek is een hele kluif, maar absoluut de moeite waard. Ik heb er al lang, echt jaren, tegen zitten hikken om dit boek te lezen omdat ik meende dat het boek voor mij een te grote kluif zou zijn. Ik heb nu de tijd. Een te grote kluif was het niet. Ergens in Epiloog II, de laatste 50 pagina's, ben ik wel afgehaakt. Die epiloog had van mij niet gehoeven. Tolstoj heeft deze epiloog ook pas later aan zijn boek toegevoegd.
Ik heb het boek gelezen in de mooie vertaling van Yolanda Bloemen en Marja Wiebes.Het enige wat ik niet heb begrepen is dat het van belang werd geacht Franse teksten niet in de tekst zelf te vertalen, maar in voetnoten. Omdat toch al vaak naar de bijlagen (met name "Beschrijving van personen" en "Aantekeningen") moet worden gegrepen en omdat de verschillende Russische personen worden aangeduid met verschillende en voor ons ook nog eens moeilijk uit te spreken namen (zo gaat dat nu eenmaal in Rusland), is het lezen toch al behoorlijk bewerkelijk geworden. Geen kluif dus, maar een uitdaging van ruim 1500 pagina's.
Het maakt nieuwsgierig naar "Anna Karenina", een boek dat Tolstoj later nog zou schrijven.