Twijfel over de literaire kwaliteit

Het boek "Het bloemenmeisje" van Anya Niewierra wordt gepresenteerd als een literaire thriller, maar nu ik het boek heb gelezen twijfel ik aan de literaire kwaliteit. Het verhaal zelf heeft alles van een thriller. Het is zeker spannend en in die zin pakte het boek mij zeer zeker. Ik wilde weten hoe het verhaal zich verder ontwikkelde en hoe het zou eindigen.
Het boek is echter geschreven in de 'ik'-vorm. Dat betekent in dit geval dat ook de gedachten van de hoofdpersoon en de vragen die zij zichzelf stelt, soms uitvoerig worden beschreven, ook wel midden in een dialoog. Dat haalt de vaart uit het boek. Het boek kenmerkt zich sowieso al door heel verschillende tempo's in het verhaal.Dat is wennen en gewend was ik nog steeds niet helemaal toen ik het boek uit had.
De vraag die mij overigens ook steeds bezig hield bij het lezen van het boek, was in hoeverre het geloofwaardig is dat iemand die een doctorstitel heeft behaald, zich nog steeds kan presenteren als een wereldvreemd persoon die zich vooral laat leiden door geuren en bang is voor mensen om zich heen. Tussen het moment van het bloemenmeisje en het moment dat het verhaal wordt verteld, zitten immers de nodige jaren van gewenning. De hoofdpersoon gedraagt zich soms a-sociaal in de omgang (zonder dat zij dat zelf overigens als zodanig lijkt te herkennen) en dat zou in de loop der jaren door sociale controle en afstemming van normen en waarden toch al lang tot sociaal gewenst gedrag hebben moeten leiden.