Een gruwelijke historische thriller maar wel met humor geschreven

Ik las '1793', de debuutroman van Niklas Natt Och Dag, omdat ik het onlangs uitgebrachte '1794' wilde gaan lezen.Het boek bevat enkele delen die schijnbaar geheel los van elkaar staan, maar die uiteraard in de loop van het boek wel samenkomen. Het boek bevat gruwelijke details die zich afspelen in de onderkant van de samenleving van Stockholm, maar de dialogen bevatten tegelijkertijd zoveel humor dat het boek toch prettig wegleest. Ik weet niet eens of de humor ook als humor bedoeld is door de schrijver.
Ik lees graag historische romans en literaire thrillers. Dit boek is beide.
Het boek begint met de vondst in het water van een romp zonder ledematen en andere verminkingen. Twee inspecteurs, waarvan één stervende, nemen de taak op zich om te achterhalen van wie de romp is (in de zin van ' wie was die persoon?' en in de zin van ' van wie was die persoon?'). In het tweede deel wordt de geschiedenis van de romp beschreven: hoe wordt een lichaam een romp? Dat deel is gruwelijke horror zonder dat je overigens de neiging hebt om het boek weg te leggen. In het derde deel maken we kennis met een vrouw die onterecht wordt veroordeeld tot een spinhuis. Ze weet daaruit wel te ontsnappen, maar doet van alles om te voorkomen dat ze weer wordt opgepakt. Vervolgens ontwikkelen de verschillende verhalen zich tot een boek.
Ik heb gelukkig nu het boek ' 1794' in het vooruitzicht.Het is het tweede boek van Niklas Natt Och Dag. In ieder geval één van de inspecteurs (de ander is inmiddels overleden aan tuberculose) en de vrouw keren daarin terug. Ik ben benieuwd!