Het meervoud van lef is leven?

Ik wilde dit boek (‘Ik ga leven’) lezen omdat ik denk dat de stem van de vrouw van doorslaggevend belang kan en zal zijn om antwoord te geven op de extremistische kanten van een religie. Ik weet niet of dit boek inderdaad die rol zal kunnen spelen. Het boek geeft inzicht in de extreme kanten van de islam als geloof. Alleen om die reden is dit boek het lezen waard. De woordkeuzes van Lale lijken echter bewust een grotere afstand te creëren met de normen en waarden van de islam dan noodzakelijk. De woordkeuze komt mij gekunsteld over. De steeds terugkerende toevoeging van woorden als zij het heeft over de Profeet verraadt dat Lale nog steeds geloof hecht aan de Profeet. De controverse met haar ‘verwekkers’ wordt tot in detail uitgewerkt, er is zelfs sprake van haat, maar toch blijft zij in hun onmiddellijke nabijheid wonen, bij haar oma. Ik heb haar kennelijk toch niet zo goed begrepen als ik wilde toen ik aan het boek begon. Met een dergelijke haat zou ik al veel eerder zo ver mogelijk weg zijn vertrokken.
Ik ben blij dat ik het boek heb gelezen. Het heeft maatschappelijke relevantie en ik heb de islam beter leren kennen. Ik vind ook dat Lale heel veel lel heeft gehad door dit boek te schrijven en uit te geven. Ik heb haar een tijdje op social media gevolgd en daar word je niet vrolijk van. Ze zal niet meer over de islam schrijven, maar over liefde en erotiek. Gezien de door haar gebruikte woordkeuze waar het ging over de relatie tussen man en vrouw zie ik niet uit naar dat boek. Noem mij preuts, ik geef er niet om.