Moeilijke materie toegankelijk gemaakt

Dat de samenwerking tussen antropoloog/auteur Jeroen Windmeijer en cultuurhistoricus/auteur Jacob Slavenburg meer is dan een simpele optelsom, hebben we al mogen ervaren met Het Isisgeheim en Het Evacomplex, de twee eerdere delen over sterke vrouwen die een rol hebben gespeeld in de (bijbelse) geschiedenis. In De Magdalenacodex, het afsluitende deel van deze trilogie, zet het duo de schijnwerper op Maria Magdalena, in de bijbelhistorie weggezet als ex-prostituee. Volledig in strijd met feiten die de afgelopen jaren bekend zijn geworden, zo ontdekken we in het verhaal.

Tijdens het catalogiseren van alle aanwezige teksten in een van de oudste bibliotheken van Italië duikt een onbekend manuscript op. Broeder Marco Visconti, die op verzoek de bibliothecaris assisteert bij deze monsterklus, wil het koesteren en verder laten onderzoeken, maar hij lijkt niet de enige te zijn die er interesse in heeft. Hoe ver wil men gaan om dit manuscript in handen te krijgen? Is het eigenlijk wel veilig om kennis te krijgen over de inhoud? Wat betekent het precies? Het geheimzinnige manuscript laat een spoor van doden achter ....

Het is een hele sterke opening, die jammer genoeg niet wordt doorgezet. Wat wel volgt is een interessant achtervolgingsspel waarbij de spelers niet weten wie de tegenstander is en waarbij niemand elkaar kan of wil vertrouwen. De ontwikkelingen volgen elkaar razendsnel op, geholpen door de korte hoofdstukken en het wisselende vertelperspectief. Door het gebruik van de derde persoonsvorm wordt de lezer als vanzelf de centrale persoon die van een afstandje alles kan overzien.
De onderliggende feiten, die mondjesmaat worden vrijgegeven, zorgen nog wel voor een stukje spanning, als stukjes die gelegd worden in de mysteriepuzzel die de persoon Maria Magdalena is. Of die puzzel ooit compleet zal worden blijft uiteindelijk een vraagteken, maar wel ontstaat er een aannemelijk realistisch beeld van Maria Magdalena en haar rol in het leven van Jezus.

In hun samenwerking zijn Jeroen Windmeijer en Jacob Slavenburg er in geslaagd, misschien nog wel meer dan in de voorgaande delen, om in deze vorm een behoorlijk complexe materie toegankelijk te maken voor een breed publiek. Het zou jammer zijn wanneer deze afsluiter van de trilogie over sterke vrouwen ook de afsluiter van een succesvolle samenwerking zou betekenen.