Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Saai, langdradig en absoluut geen spanning

Wendy Koedoot 25 februari 2016

Flaptekst:
Het valt niet mee om albino in Italië te zijn, slecht zicht te hebben en in de schaduw te moeten leven. Luna zet daarom haar verbeeldingskracht in om het leven kleur te geven. Haar oudere broer Luca is blond, knap, sterk en een talentvolle surfer die hele dagen aan zee te vinden is. Tot de zee hem opslokt. Terwijl Luna’s moeder Serena als een zombie thuis zit, probeert Luna weer de draad op school op te pakken. Intussen voelt Sandro, de hulpleraar van Luna, zich vreselijk schuldig. Hij had Serena aangespoord om Luca naar het surfkamp te laten gaan. Tijdens een uitstapje zoekt hij weer toenadering terwijl Luna leert dat de zee geeft en neemt. Zonder haar broer weet ze haar plek in de wereld te vinden.
Het verhaal gaat over de 13 jarige Luna, ze is albino en daarom een buitenbeentje op school. De enige vrienden die ze heeft zijn haar broer Luca en haar vriendje Zjot, een Russisch jongetje uit Tsjernobil. Hij hoort er ook niet bij en daarom passen zij bij elkaar.
Luca is opgeslokt door de zee, Serena, de moeder, is overmand van verdriet en komt niet meer buiten dus Luna staat er alleen voor. Sandro, de invalleerkracht op Luna’s school wil er voor zorgen dat hij zich minder schuldig voelt en hij probeert toenadering te krijgen tot Luna en haar moeder. Luna leeft in een fantasiewereld, ze geloofd dat alles door de zee gegeven en genomen wordt. Ze heeft eigenlijk een uitzichtloos bestaan.
De karakters van Luna en Zjot worden redelijk omschreven, je kan je tot op zekere hoogte in hun inleven maar het is allemaal wel erg oppervlakkig. Serena en Sandro komen wat beter uit de verf, alleen heb ik met hen helemaal geen klik.
Het verhaal is een tragisch, bitter en humoristisch maar het is op geen enkel moment spannend te noemen, het verhaal kabbelt maar door. Vooral de verhaallijn met Marino vind ik vervelend om te lezen en ook de altijd maar vloekende opa Ferro kan mij niet bekoren. Er gebeurt van alles in het boek maar het is allemaal zo saai en langdradig. En dan het eind…ik weet nog steeds niet wat ik er van moet vinden.
Het heeft een week geduurd om het boek uit te krijgen.. Ik geef het 2.5 sterren , dit wordt echter op de meeste boekensites naar 3 afgerond..

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Wendy Koedoot