Boeiend onderwerp maar uitwerking kon beter

Het voelt bijna heiligschennend om een boek over een dergelijk heftig en wreed onderwerp ‘maar’ drie sterren te geven. Hiermee wil ik zeker geen afbreuk doen aan de inspanning van de auteur om de familiegeschiedenis van zijn vrouw op papier te zetten.

Het is origineel dat elk hoofdstuk met een letter van het alfabet begint, en dat hier dan woorden en gebeurtenissen aan vast worden gehangen.
Maar de schrijfstijl zelf kon me jammer genoeg niet zo veel bekoren, een van de redenen waardoor ik minder werd meegesleept dan ik verwacht had.
Voor mij verloor het verhaal ook aan vaart en emoties omdat het telkens over een ander persoon ging, niet eens per hoofdstuk, maar vaak per paragraaf. Dit was op momenten best wel verwarrend, versterkt door het feit dat alles niet chronologisch verteld werd. Het was geen vloeiend geheel.
Er is het verhaal over de Gestapo-agent Henry Rinnan zelf, het verhaal over de overgrootvader van de vrouw van de schrijver (en het leven in de gevangenis), maar ook over diens zoon, die later intrek neemt in het huis wat Rinnan zijn Bendeklooster noemde. Daarbovenop vertelt de schrijver ook delen in de ik-persoon, als hij over zijn zoektocht naar de geschiedenis van zijn schoonfamilie en het huis bezig is.

Het uitgangspunt en het onderwerp zijn boeiend, maar de uitwerking vond ik minder goed, vandaar maar drie sterren.