Lezersrecensie
Een prachtige achtbaan van emoties
Dit is inmiddels het vierde boek van Anne May dat ik heb gelezen, en elke keer opnieuw word ik geraakt door haar prachtige en emotionele schrijfstijl.
Opnieuw neemt ze je mee op een rollercoaster van emoties.
Vanaf de eerste pagina’s sluit je Abby meteen in je hart. Je weet niet direct wat ze heeft meegemaakt, maar alles aan haar laat zien dat ze een lange weg heeft afgelegd. Ze begint aan een nieuw hoofdstuk en probeert haar leven weer op de rails te krijgen. Wanneer ze per ongeluk haar kledingkast door de muur stoot en haar buurman ontmoet, lijkt hij vreemd genoeg bekend.
Silas heeft zijn eigen worstelingen en houdt mensen zoveel mogelijk op afstand. Alleen bij zijn beste vriend kan hij echt zichzelf zijn. Maar wanneer zijn nieuwe buurvrouw letterlijk zijn muren doorbreekt, wordt hij gedwongen zich meer open te stellen. Vooral in het begin is het een spel van aantrekken en afstoten. Beiden moeten vrede sluiten met hun verleden voordat ze open kunnen staan voor de toekomst.
Meerdere keren tijdens het lezen had ik een brok in mijn keel. Vooral Abby’s verhaal is echt heftig. Ze heeft veel verkeerde keuzes gemaakt, maar ze is absoluut geen slecht mens. Ze doet er alles aan om een stabiel leven op te bouwen, en die charmante, bekende buurman gooit behoorlijk roet in het eten. Je leert Silas ook steeds beter kennen en hij wordt steeds leuker. In het begin vond ik hem een beetje vreemd, maar je gaat zijn beweegredenen steeds meer begrijpen.
Soms wilde ik ze allebei door elkaar schudden. Want kom op, betere communicatie had een wereld van verschil gemaakt.
Het boek bouwt prachtig op naar een warm en hoopvol einde. Al vond ik het einde wel wat abrupt. Zonder iets te verklappen: één verhaallijn had nog verder uitgewerkt kunnen worden. Ik zat er helemaal in, en toen was het boek ineens voorbij.
Deze feedback bedoel ik juist positief, want ik had graag gewild dat het boek wat langer was. Ik heb er zeker weer van genoten en kijk uit naar de andere delen in deze serie.
Lieve @anne.may_auteur, bedankt voor dit prachtige recensie-exemplaar!
Opnieuw neemt ze je mee op een rollercoaster van emoties.
Vanaf de eerste pagina’s sluit je Abby meteen in je hart. Je weet niet direct wat ze heeft meegemaakt, maar alles aan haar laat zien dat ze een lange weg heeft afgelegd. Ze begint aan een nieuw hoofdstuk en probeert haar leven weer op de rails te krijgen. Wanneer ze per ongeluk haar kledingkast door de muur stoot en haar buurman ontmoet, lijkt hij vreemd genoeg bekend.
Silas heeft zijn eigen worstelingen en houdt mensen zoveel mogelijk op afstand. Alleen bij zijn beste vriend kan hij echt zichzelf zijn. Maar wanneer zijn nieuwe buurvrouw letterlijk zijn muren doorbreekt, wordt hij gedwongen zich meer open te stellen. Vooral in het begin is het een spel van aantrekken en afstoten. Beiden moeten vrede sluiten met hun verleden voordat ze open kunnen staan voor de toekomst.
Meerdere keren tijdens het lezen had ik een brok in mijn keel. Vooral Abby’s verhaal is echt heftig. Ze heeft veel verkeerde keuzes gemaakt, maar ze is absoluut geen slecht mens. Ze doet er alles aan om een stabiel leven op te bouwen, en die charmante, bekende buurman gooit behoorlijk roet in het eten. Je leert Silas ook steeds beter kennen en hij wordt steeds leuker. In het begin vond ik hem een beetje vreemd, maar je gaat zijn beweegredenen steeds meer begrijpen.
Soms wilde ik ze allebei door elkaar schudden. Want kom op, betere communicatie had een wereld van verschil gemaakt.
Het boek bouwt prachtig op naar een warm en hoopvol einde. Al vond ik het einde wel wat abrupt. Zonder iets te verklappen: één verhaallijn had nog verder uitgewerkt kunnen worden. Ik zat er helemaal in, en toen was het boek ineens voorbij.
Deze feedback bedoel ik juist positief, want ik had graag gewild dat het boek wat langer was. Ik heb er zeker weer van genoten en kijk uit naar de andere delen in deze serie.
Lieve @anne.may_auteur, bedankt voor dit prachtige recensie-exemplaar!
1
Reageer op deze recensie
