Een mix van ziel en zaligheid

Don Winslow komt verrassend uit de hoek met zijn nieuwste boek Gebroken. De gewaagde keuze om een zestal verschillende verhalen te verwerken tot één boek is echter geen slechte keuze. Hij doet waar hij goed in is en legt op diverse manieren de bekendste waarmerken van misdaden bloot. De schrijfwijze is in elk verhaal anders en hoewel dat niet voor iedereen even aantrekkelijk zal zijn, weet hij toch zijn kenmerkende stijl te weergeven. Hij blijft niet aan een kant van de wet steken, maar probeert ook in zijn kortverhalen een zo breed mogelijk inzicht te geven.

Hoewel ook het tempo van de vertelsels verschilt, is deze over het algemeen op de juiste koers aanwezig. Sommige verhalen gedijen iets beter in de kalmte van een meertje, terwijl anderen een pittige stroming nodig hebben. Natuurlijk zijn niet alle verhalen even indrukwekkend. Winslow weet nochtans bijzonder goed op welke snelheid zijn koers moet blijven om toch die indruk te maken bij zijn lezers. En dat is erg knap. Met korte en krachtige woorden weet het boek haar doel te bereiken. De beladen toon van de hoofstukken versterkt de teksten en legt ook een gedeelte van de ziel van de personages bloot. Hij toont hiermee dat er niet altijd veel woorden nodig zijn om er betekenis aan te geven. Is niet iedereen ergens gebroken?

Gebroken is een geheel ander boek dan je na de kaskraker 'De Grens' van Don Winslow zou verwachten. Toch is het de moeite waard het boek eens op te pakken. Langzaam maar zeker zul je zijn stijl erin herkennen en het boek gaan waarderen. Het heeft genoeg in zich om de meeste mensen te kunnen plezieren. Of je nou op zoek bent naar kneiterharde actie, grof geweld of humor waarvan je buik gaat schudden. Of heb je liever een klassiek kat- en- muisspel, of misschien juist personages die je ziel breken? Gebroken heeft van alles wat in zich. 3,5*