Een mooie kans, maar niet gegrepen

Eerst en vooral bedankt aan Hebban voor het boek en de kans om mee te doen aan de leesclub!

Ik vind het zeer moeilijk om een duidelijk antwoord te geven op de vraag: "Vond ik dit boek goed?"
Het verhaal leesde vlot en vloog voorbij, maar toch... ik miste zoveel elementen die een boek net spannend maken. Want van spanning kon je niet spreken. De verhaallijn was best langdradig.
Het is geen boek dat je helemaal meesleurt. Eerder alsof je bij je grootvader voor de kachel zit en luistert naar een stukje uit zijn leven.
Is het daarom minder leuk? Geen idee. Op zich vond ik het interessant te lezen, maar het heeft me ook helemaal niet weggeblazen. Het was té alledaags. Dit kan letterlijk iedereen gebeuren. Er was geen twist dat het verhaal interessanter maakte.

Het duurde ook ontzettend lang voor er wat dialoog in het verhaal kwam. Met de dialogen viel alles op zich nog wel mee. Daarvoor voelde het echt aan als "ga zitten en luister, dan vertel ik je een verhaal".
Ik miste wel beweging in de dialogen en aspecten die bij het personage paste. Het verschilde vaak waardoor ik twijfelde over het personage.
Je wordt niet in het verhaal meegesleurt en dat is gewoon zo jammer. Volgens mij komt dit vooral omdat de emoties van Thomas niet altijd even duidelijk worden uitgedrukt. Er is een groot verschil tussen: "Ik was blij" en "Ik sprong op en neer, riep het van de daken."
Het verhaal verdiende een betere verteller. Iemand die het niet enkel uitlegt, maar de luisteraar ook echt mee wilde sleuren in zijn leven (ook al was dat geen spannend leven).

De personages groeien op van kinderen naar bejaarden. Met die oude verteller heb je al snel een onrealistisch gevoel bij de kinder scenes.
Veel dingen worden te volwassen (en dus onrealistisch) aangehaald. Het past niet bij kinderen van 10 jaar oud. Zelfs bij de leeftijd van 12 had ik enkele vragen. Een concreet voorbeeld is dat ze naakt door een bos gaan lopen en elkaar nadien voor enige tijd omhelsen. Ik zie een twaalfjarige dit niet doen. Zeker als je weet dat het verhaal zich afspeelt in de vorige eeuw, als ik correct ben in de jaren '60 (als ze deze leeftijd hebben).

De schrijver heeft een leuke schrijfstijl. Het is vlot en eenvoudig. Je leest zeer snel. Als ik de tijd had denk ik dat dit boek in een 2-3 uurtjes zeker uit was. Met deze drukke dagen duurde het net wat langer. Maar dat nam niet af dat ik ontzettend vlot kon lezen.
Het idee erachter is leuk bedacht maar ik vind het niet zo goed uitgewerkt. De schrijver kon zoveel kanten op met een concept dat je zeer weinig ziet.
Naar mijn mening had het interessant geweest moest Thomas het verhaal verteld hebben aan een kleinkind die net dezelfde leeftijd heeft als hij toen. Dat er interactie was tussen zijn kleinzoon en hem.
Nu vertelde hij (als onbekend persoon) zijn verhaal aan mij.

Een aanrader? Misschien om snel tussendoor te lezen.