Lezersrecensie
Pas vanaf p. 140 werd het boemeltreintje een TGV... Het boek moest uit!
Melanie woont sinds 10 jaar in het zuiden van Frankrijk met haar vriend Jean. Ze leidt een luxeleventje: zwemmen, winkelen, zonnen, niets doen. Totdat Jean de melding heeft dat het gedaan is tussen hen. Ze heeft 3 maanden de tijd om het huis te verlaten. Om die tijd leuk te besteden, nodigt ze haar oude studievriendinnen Suus, Jessica en Nina uit voor een vakantie in Zuid-Frankrijk.
Enkele dagen later arriveren de vriendinnen en vanaf het begin is de sfeer gespannen. Iedereen lijkt het perfecte leven te hebben, maar dit is niet helemaal waar. Huishoudhulp Marie is de eerste die iedereen doorziet en moedigt hen aan om de waarheid te spreken. Wanneer die waarheid eindelijk uitgesproken is, begint er een heel groot avontuur voor de vier vriendinnen... samen met huishoudster Marie en haar dochter Claire.
Aan het begin van elk hoofdstuk is Marie aan het woord. Zij is de huishoudhulp in het huis en heeft een flinke dosis mensenkennis. Daarnaast is ze een enorm lieve en warme vrouw die je als lezer meteen in je hart sluit. Dit stukje tekst is steeds een teaser voor het hoofdstuk dat volgt.
De schrijfstijl is vlot. Er is een afwisseling tussen beschrijvend en opsommend. Op het ene moment beschrijft Eva de Wit de scène helemaal van A tot Z. Het andere moment, wanneer ze een tijdsprong maakt, is het opsommend. In deze opsomming vertelt ze kort wat er in de maanden voordien allemaal gebeurd is.
De eerste 140 pagina's vond ik maar zo-en-zo. Ik dacht aan de positieve reacties van "geweldig debuut", "super boek", ... en vroeg me af of het wel zo'n geweldig debuut is. Tijdens die eerste 140 pagina's is de sfeer eerder somber, niks zomers en zonnigs aan. Pas vanaf pagina 140 draait de sfeer zoals het weer: van somber naar zomers. Vanaf deze pagina verscheen de glimlach op mijn gezicht en bleef ik verder lezen tot p. 336. Vanaf toen dacht ik: "oké, het is best een goed boek;"
Vanaf deze ommekeer veranderde er ook iets in mijn hoofd. Ik zag de filmset zo voor mij. Vraagt dit boek dan voor een verfilming?
Een huis in Frankrijk is een mooi debuut van deze auteur. Het begin is even doorploeteren, maar vanaf dan schijnt de zon volop en lees je het boek in één ruk uit. :-)
Enkele dagen later arriveren de vriendinnen en vanaf het begin is de sfeer gespannen. Iedereen lijkt het perfecte leven te hebben, maar dit is niet helemaal waar. Huishoudhulp Marie is de eerste die iedereen doorziet en moedigt hen aan om de waarheid te spreken. Wanneer die waarheid eindelijk uitgesproken is, begint er een heel groot avontuur voor de vier vriendinnen... samen met huishoudster Marie en haar dochter Claire.
Aan het begin van elk hoofdstuk is Marie aan het woord. Zij is de huishoudhulp in het huis en heeft een flinke dosis mensenkennis. Daarnaast is ze een enorm lieve en warme vrouw die je als lezer meteen in je hart sluit. Dit stukje tekst is steeds een teaser voor het hoofdstuk dat volgt.
De schrijfstijl is vlot. Er is een afwisseling tussen beschrijvend en opsommend. Op het ene moment beschrijft Eva de Wit de scène helemaal van A tot Z. Het andere moment, wanneer ze een tijdsprong maakt, is het opsommend. In deze opsomming vertelt ze kort wat er in de maanden voordien allemaal gebeurd is.
De eerste 140 pagina's vond ik maar zo-en-zo. Ik dacht aan de positieve reacties van "geweldig debuut", "super boek", ... en vroeg me af of het wel zo'n geweldig debuut is. Tijdens die eerste 140 pagina's is de sfeer eerder somber, niks zomers en zonnigs aan. Pas vanaf pagina 140 draait de sfeer zoals het weer: van somber naar zomers. Vanaf deze pagina verscheen de glimlach op mijn gezicht en bleef ik verder lezen tot p. 336. Vanaf toen dacht ik: "oké, het is best een goed boek;"
Vanaf deze ommekeer veranderde er ook iets in mijn hoofd. Ik zag de filmset zo voor mij. Vraagt dit boek dan voor een verfilming?
Een huis in Frankrijk is een mooi debuut van deze auteur. Het begin is even doorploeteren, maar vanaf dan schijnt de zon volop en lees je het boek in één ruk uit. :-)
2
Reageer op deze recensie
