Een duidelijk herkenbare Nele Neuhaus

De Levenden en De Doden is alweer de vijfde thriller van Nele Neuhaus uitgegeven in Nederland. In de originele Duitse reeks het zevende deel in de serie met Pia Kirchhoff en Olivier van Bodenstein. Zoals het Nele Neuhaus betaamt is het boek wederom opgebouwd rond een duidelijk actueel thema. In De Levenden en De Doden is dit orgaandonatie en de bijbehorende problematiek en ethische thema`s.

Rond Frankfurt lijken eerst willekeurig een aantal moorden te zijn gepleegd, maar er blijkt uiteindelijk toch een overeenkomst te zijn. De dader heeft een duidelijke en begrijpelijke reden om verbitterd te zijn, door het grote onrecht wat hem of haar is aangedaan. Ethiek viert hierbij hoogtij. Of je dit met moorden moet vergelden, is een andere vraag.

Met De Levenden en De Doden is Nele Neuhaus wat mij betreft weer terug op haar niveau van Sneeuwwitje moet Sterven en Diepe Wonden. Ze heeft oog voor detail en beschrijft de karakters zorgvuldig. Deze hoeveelheid van karakters is gelijk een kenmerk van een Nele Neuhaus thriller, een deel van de plot ligt verstopt in het gebruik van de karakters. Toch is het niet nodig om een lijstje bij te houden, de karakters zijn duidelijk uit elkaar te houden.

Een klein kritiekpuntje, het boek had wel iets dunner mogen zijn, halverwege het verhaal kabbelt het maar een beetje voort zonder nieuwe ontwikkelingen of gebeurtenissen. Als hier iets meer vaart in het verhaal had gezeten, dan was de spanning in het boek ten goede gekomen.