Een mix van romantiek en fantasie

Ik snap dat er mensen zijn, die deze boekenserie maar niks vinden. Het heeft een nogal slome start en sommige dingen zijn eigenlijk best onlogisch als je er over nadenkt. Zoals Grace met haar obsessie voor wolven, terwijl ze er door is aangevallen of dat haar ouders haar zo vaak alleen laten. Ik moet ook eerlijk toegeven dat ik me een beetje aan Grace ergerde, door haar opmerkingen en haar reacties, vooral op het bestaan van weerwolven, het klopt gewoon niet helemaal. Het boek is minder dan ik me herinner van de eerste keer dat ik het las. Toch vind ik het nog steeds de moeite waard om te lezen. Ik ben dol op Sam als personage. Hij is zo schattig en lief en praat zo wereldwijs, poëtisch bijna. Maar hij is ook kwetsbaar en onzeker, menselijk. En hij is dol op boeken, wat ik altijd geweldig vind in boeken. Als hij bij Grace is, begin ik haar ook wat leuker te vinden. Ze zijn samen zo natuurlijk, met zorg en grappen, terwijl ze elkaar eigenlijk nog maar amper kennen. Het boek draait natuurlijk om veel meer dan alleen Grace en Sam, maar voor mij gaat het over hun. Het gaat ook nog over wolven. Het lijkt me best cool om voor één dag een wolf te zijn, om deel te maken van de pack en meer te weten te komen over hun manier van communiceren. Het lijkt me ook wel een zwaar leven, altijd weer jezelf en anderen verliezen. Maggie Stiefvater heeft een fijne manier van schrijven, het leest makkelijk weg. Het boek wisselt ook steeds af tussen Grace en Sam, waardoor je beide kanten van het verhaal leert kennen. Het leven van Grace, altijd op zoek naar haar wolf en Sam met een heel ander leven dan hij had verwacht. Aan elkaar verbonden door wat ze allemaal hebben meegemaakt. Een leuk boek als je erg dol bent op romantiek en een beetje fantasie wilt.