Jammer van het einde

Het verhaal start met het storten van radioactief afval in Afrika,gelinkt aan een nederlands bedrijf,
de politiek is corrupt in afrika, er vallen doden en mensen worden afgedreigd.
Verder word nog gepraat over vrouwen en mensenhandel.

Er passeren nogal wat personages de revue.
Van een journalist die zich vastbijt in een zaak,een paar politici in Afrika die nogal corrupt zijn bij het bieden van genoeg geld tot een man die zich bezig houd met huurmoord.Die niet altijd afloopt zoals het zou moeten zijn.
Een belangrijk personage is een politieagent die een moeilijk en complex verleden heeft en moeite heeft om een leven naast zijn job succesvol te beleven.
We leren ze alsmaar beter kennen naarmate het boek verder kabbelt.Hun verleden, alsook hun manier van denken. Hierdoor wordt bij de lezer sympathie opgewekt voor bepaalde personages

Het plot is mooi uitgewerkt en toont aan dat in een thriller niet altijd de actie van de pagina's moet druipen om toch spannend te zijn.
Het plot word verdeeld over twee verhaallijnen met 1rechercheur als bindmiddel.
Het leest redelijk vlot maar duurt wel beetje lang voor men te weten komt wat bepaalde zaken met elkaar gemeen hebben of waar ze naar toe leiden.
Het verhaal kabbeld wel rustig verder maar houd toch de aandacht vast en maakt dat het op sommige momenten moeilijk is om het boek even aan de kant te leggen.

Het slot van het boek is metteen ook het minste gedeelte ervan. De twee verhaallijnen komen niet samen. Het einde voelt aan als niet afgewerkt,en lijkt geschreven alsof de schrijver er plots vanaf wou zijn.

Conclusie: Een rustig kabbelend boek die spannend genoeg is om de aandacht vast te houden,maar jammer van het niet afsluitende einde.