Augustus bracht gelukkig minder hitte met zich mee waardoor ik me meer op lezen kon concentreren. Het zijn meer boeken geworden dan de vorige maand, maar er zaten enkele dunnetjes tussen. Verder valt het aantal non-fictie op deze maand. Onder andere een boek over Bolivia omdat ik daar binnenkort naartoe trek. En zo kom ik naadloos bij een boek dat ik daar ter plekke ga lezen, De offers van Jeroen Windmeijer, dat is een mooi vooruitzicht voor september. 

Overzicht 

*** - NL - Haruki Murakami - Romanschrijver van beroep

** - NL - Preston & Child - De Egyptische sleutel

**** - NL - Caroline Van Hemert - Met de zon als kompas

*** - NL - Sterre Carron - Amla

** - NL - Selma Kers en Ellen Weber - Te gast in Peru & Bolivia

**** - NL - Philippe Claudet - Archipel van de hond

**** - NL - Harlan Coben - Laat niet los

**** - NL - Camilla Sten - De verdwenen stad

*** - NL - Judith Visser - Zondagskind

*** - E - T.M. Logan - Lies

** - NL - Steinunn Sigurdardottir - Heida

** - NL - Thomas Olde Heuvelt - Dolores Dolly Poppedijn

** - NL - Samual Bjork - De jongen in de sneeuw

*** - E - Petra Hammesfahr - The Sinner

*** - NL - Stephen King - Eenmalige zonde

*** - NL - Marijke Verhoeven - Onder mijn huid

Statistiekjes 

Conclusie

Philippe Claudel stijgt behoorlijk op mijn auteur-waarvan-ik-alles-wil-lezen-lijst, Archipel van de Hond is weer een heel fijn boek dat je een geweten schopt. Ik heb al eens in de plaatselijke bib gekeken en daar hebben ze nog meer dan genoeg boeken van hem dus ik kan nog even verder. 

Met de Zon als Kompas van Caroline Van Hemert is een non-fictie reisverslag dat zich in Alaska afspeelt en het is wondermooi. Voor iedereen die van waanzinnig mooie natuur houdt en van spannende reisverslagen.
Vandaar dat ik ook hoge verwachtingen had van Heida van Steinunn Sigurdardottir. IJsland leent zich voor prachtige beschrijvingen van zowel natuur als het harde leven in het binnenland. Helaas was het niet goed geschreven en viel het wat tegen. 

Qua thrillers vielen De Egyptische Sleutel van Preston & Child en De Jongen in de Sneeuw van Samuel Bjork ontzettend tegen. Gelukkig stonden er ook enkele goede thrillers tegenover. Zo is het debuut van Camilla Sten, De Verdwenen Stad, zeker een aanrader. En uiteraard kan je altijd vertrouwen op Harlan Coben die me met Laat Niet Los niet teleurgesteld heeft. 

Deze maand heb ik eindelijk Zondagskind van Judith Visser gelezen. Het geeft een realistischer beeld over Asperger en Autisme dan de boeken van Graeme Simsion waar toch eerder op de lachspieren gewerkt wordt. 

Daarnaast heb ik me ook door Dolores Dolly Poppedijn van Thomas Olde Heuvelt geworsteld. Als het de bedoeling is om daarmee mensen aan het lezen te krijgen lijkt dit toch een tegengesteld effect te hebben. 

Ik kijk uit naar de nieuwe van Stephen King, Het Instituut want ik krijg het lastig om alle maanden iets van King te lezen, mijn voorraad begint zowaar op te geraken. Er liggen nog wat korte verhalen en die zijn niet altijd even goed. Een bundel is meestal een mix van goede en minder goede verhalen. Dat was ook het geval met Eenmalige Zonde. 

September is vakantiemaand voor mij dus ik weet niet of ik veel tijd ga hebben om te lezen want er staat een rondreis in Bolivia op het programma. Wel zeker is dat ik het boek van Jeroen Windmeijer aan de oevers van het Titicacameer ga lezen. Meer daarover volgende maand. 

Waar kijken jullie naar uit in september?