Toen de crew van Hebban begon met het laten zien van hun boekenkast spoorde ze ons aan om ook een kijkje in onze kasten te geven. Nu heb ik vorig jaar ook al zoiets gedaan, maar de vragen waren weer nieuw en inmiddels zijn er ook weer heel wat boeken bijgekomen. 

Na Debbie, Aimee, Merel en Onno, Anouk en Marieke (en waarschijnlijk nog andere bloggers die ik gemist heb) laat ik jullie nu een kijkje nemen in mijn boekenhuis.

Als jij ook een blog over jouw boeken geplaatst hebt. Laat je het dan hieronder weten? Ik hou erg van gluren bij de buren.

Me: see I can fit all my books in one box!

Them: You need to stop calling your house a box.

Vertel eens over het prille begin van je boekenkast?

Ik heb al een boekenkast, of plank zolang ik me kan heugen. Mijn ouders zijn echte boekenliefhebber, dus al vanaf mijn geboorte kwamen er regelmatig boeken voor kinderen het huis binnen. Toch kan ik me geen directe plank of kast in mijn eigen kamer herinneren tot ik op mijn negende verhuisde en een geweldige zolderkamer kreeg. Daar had ik een bureaumeubel met een boekenkast eraan vast. De boeken die daar instonden? In ieder geval Het Tomaniboek, een boek over heksen en een heleboel boeken van Pinkeltje.

Herinner je je de eerste boeken die je bezat of kreeg?

De eerste boeken die ik kreeg waren kartonnen boekjes die ik zelf kon lezen. Ze kwamen uit de Botje- serie. De korte verhaaltjes waren geïllustreerd met schattige tekeningen van kaboutertjes enzo. Daarnaast hadden mijn ouders voor mijn broertje en mij een abonnement afgesloten op de sprookjesserie van Lecturama. Eens in de zoveel tijd kreeg je een mooi boek met verhalen en daarbij een cassettebandje waarop de verhalen ingesproken waren. Maar we gingen vooral heel veel naar de bibliotheek. Zeker één keer in de week. Mijn broertje en ik mochten dan de grote trap op naar de, in mijn herinnering, enorme kinderafdeling en mijn moeder bleef beneden om boeken voor zichzelf te zoeken. Het was heerlijk, maar ook moeilijk. Welke boeken zal ik deze week meenemen en welke moet ik dus laten staan? Voor mijn broertje was het heel anders. Die leverde De reuzenkrokodil in en nam hem boven weer van de plank. 

Hoe groot is jouw boekenverzameling inmiddels? 

Ik heb ze niet allemaal geteld, maar een schatting laat mij uitkomen op ongeveer 2000. Dat zijn er best veel.

Waar bestaat je boekenverzameling uit?

Ik ben een 'bijna alles lezer'. Dus mijn verzameling bestaat uit Nederlandstalige en Engelstalige boeken in heel veel verschillende genres. Ik heb heel veel Young adultboeken, die redelijk eerlijk verdeeld zijn over contemporary en fantasy. Ik heb redelijk veel romans, een kleine hoeveelheid thrillers (maar die gaan bijna allemaal direct na lezen naar iemand anders), wat scifi, redelijk wat volwassen fantasy, een paar dichtbundels en ook nog non-fictie.

Hoe zijn je boekenkasten ingedeeld?

In de woonkamer heb ik twee boekenplankjes en een boekentafel met daarop alles wat ik eigenlijk zo snel mogelijk, het liefst deze maand, wil lezen. In de hal staan twee Billy boekenkasten met Nederlandstalige en Engelstalige boeken voor volwassenen. Deze zijn ingedeeld op genre en daarna op taal.

Op de eerste verdieping staan er kinder- en jeugdboeken verdeeld over drie
kinderkamers. In een Billy staan in ieder geval al mijn oude Lemniscaatboeken van Beckman, Hartman en Terlouw.

En dan, in mijn slaapkamer op zolder, staat een kastenwand van 6 Billy's met daarin (bijna) alleen maar YA. Daar is de indeling: series en dan standalones. De series staan nog op alfabet, de standalones heb ik maar op grootte in de kast gelegd. Anders paste het echt niet meer. De zesde kast is, net als de onderste planken beneden, voor gelezen standalones. De uitgelezen series liggen op stapels in het washok en dan staan er bovenop de kastenwand nog al mijn gelezen gesigneerde boeken. 

Op welk deel van je boekenverzameling ben je het meest verliefd?

Dat zijn denk ik mijn gesigneerde boeken, de speciale edities en de boeken met gekleurde bladzijden. Of is het toch mijn verzameling boeken over Egypte? Vanaf mijn vierde heeft dat land en zijn geschiedenis me enorm getrokken en ik heb in de loop der jaren heel wat fictie en non-fictie over Egypte en zijn geschiedenis verzameld. 

Als je huisgenoten hebt, wat vinden die dan van je boekenverzameling?

Ik heb zes huisgenoten, een man en vier kinderen. Mijn man vind het wel oke, gelukkig leest hij zelf ook graag. Alleen alle losse stapels en dubbele rijen in de kasten kan hij niet waarderen. Vooral de dubbele stapels in de gangkasten zijn hem een doorn in het oog. Ze steken namelijk iets uit en daarom stoot hij zich ernaan. De kinderen vinden het vooral gek, maar als ze iets voor school moeten lezen is het vaak wel handig. Negen van de tien keer pak ik het boek gewoon voor ze uit de kast. 

Mogen andere mensen lenen uit je boekenkasten?

Studieboeken mag iedereen lenen en mijn ouders mogen verder alles lenen.  Voor de rest ben ik heel selectief. Als mijn partner iets uit mijn kasten pakt voelt het stiekem ook al als lenen en let ik heel goed op dat hij de boeken netjes neerlegt.

Wat is het akeligste dat ooit gebeurd is met een door jou uitgeleend boek?

Ik leende wel eens kinderboeken uit aan kinderen in mijn eigen klas of aan de kinderen in de klas van mijn partner. Dit hield op toen ik een totaal vernielde versie van De hongerspelen terugkreeg. Mijn partner heeft het boek uit de lade van de jongen in kwestie moeten bevrijden. Het boek lag met dubbelgevouwen kaft en halfopen in het laatje. De kaft en enkele pagina's waren ingescheurd. Een nare ervaring die niets met uitlenen te maken heeft heb ik ook: De zesde kast op zolder staat naast het raam. Ik had me niet gerealiseerd dat zonlicht boeken verkleurt en nu heb ik dus allemaal verkleurde kaften uit deze kast. Sindsdien draai ik mijn boeken in die laatste kast om. 

Wat is het mooiste dat ooit gebeurd is met een door jou uitgeleend boek?

Dat ik met mijn vader over een boek kon praten en we er samen een stuk over hebben geschreven voor op de Feelgood pagina. Het ging over het boek: Ginny Moon heeft gelijk van Benjamin Ludwig. 

Leen je zelf wel eens boeken van anderen?

Mijn moeder komt wel eens met boeken waarvan ze vindt dat ik ze moet lezen. Maar ik heb zelf zoveel ongelezen boeken dat ik er vaak niet aan toe kom. Hoewel ik laast wel Viktor van haar mocht lenen. Dat boek had ze trouwens op aanraden van mij gekocht. Ik las de beschrijving en dacht: 'dat is een boek voor mijn ouders.'

Als je bezoek hebt en ze kijken in je boekenkast, wat mogen ze absoluut niet doen?

Ik vind het heel leuk als bezoek mijn boeken bekijkt en als er dan een gesprek over lezen ontstaat. In principe mogen ze ook best iets uit mijn kast pakken, maar omdat alle boeken liggen door ruimtegebrek, doet niemand dat.

Als je bezoek krijgt en ze kijken níet in je boekenkast, hoe vaak nodig je ze daarna nog uit?

Ach, ieder zijn meug. Als we over andere dingen gezellig kunnen praten vind ik het ook goed. Maar begrijpen zal ik het nooit helemaal. 

Wat mist je boekenkast nog?

Ruimte!!!!!!

Welk boek uit je boekenkast herlees je het meest?

Ik herlees niet zo vaak. Iets met So many books, so little time, maar ik heb wel een aantal series regelmatig herlezen: De Aardkinderen, Zevenwateren, Nevelen van Avalon en ook nu ben ik bezig met het herlezen van een serie:  Hof van doorns en rozen. Blijkbaar houd ik van het herlezen van fantasyseries met een dosis romantiek. Hoewel, De ontdekking van de hemel heb ik ook al een aantal maal herlezen. 

Van welk boek dat je nu uit je kast pakt wist je niet dat je het had, weet je niet wat het is en heb je nooit gelezen?

Dat moet een boek van mijn partner zijn. Onze boeken staan namelijk door elkaar. Hij heeft er lang niet zoveel als ik en van de meeste van zijn boeken ken ik de titels wel. Maar als er ergens een boek is waar ik niets van weet dan is het één van zijn muziekboeken. 

Ga je het nu lezen? 

Nee, boeken over muziek zeggen mij niet zoveel. Of het moet de biografie van Bruce Springsteen zijn, want die wil ik nog wel graag lezen. 

Welk boek heeft het mooiste oorsprongverhaal?

Het mooiste? Dat weet ik niet. Wel een verhaal dat voor mij aangeeft hoeveel de boekenwereld inmiddels deel uitmaakt van mijn leven. Ik kreeg enkele maanden geleden een berichtje via Instagram van Karin van Driegen. Zij had een boek geschreven en vroeg mij of ik het wilde lezen en recenseren. Natuurlijk had ik al wel eerder boeken mogen ontvangen om te recenseren, maar dan had ik ze zelf aangevraagd. Dit was voor het eerst dat ik benaderd werd. Over het boek: Waarom moet ik u tegen jou zeggen? schreef ik deze recensie. 

Aan welk boek heb je de mooiste herinnering?

Ik denk dat dat aan De stam van de holenbeer is. Ik weet nog dat ik ongeveer 14 was toen mijn tante zei dat ik dat boek echt moest lezen. Ik haalde het bij de bieb, ging zitten en las. En las, en las, en las. Ik moest naar bed en las onder de dekens met een zaklamp door tot ik in slaap sukkelde. De volgende dag waren de batterijen van mijn zaklamp leeg en was ik halverwege het verhaal. Het zo totaal kunnen verdwijnen in een verhaal heb ik niet heel vaak meer meegemaakt. Nog steeds kan ik in deze serie verdwijnen. Heerlijk.