Lezersrecensie
Uit het leven gegrepen
Uit een straatbibliotheek opgediept boek uit 1994 van Joost Zwagerman.
Ik had nog nooit iets van hem gelezen, maar wel was bij mij bekend dat Joost in 2015 zelfmoord heeft gepleegd.
Een gemakkelijk leesbaar boek dat draait om het leven van een leraar Nederlands op een HAVO ergens in Noord-Holland. De leraar, Theo genoemd, is getrouwd met een zekere Sylvia die ook haar eigen werk heeft.
Theo kan niet goed orde houden in de klas, bovendien heeft hij een buitenechtelijke relatie met een zwarte vrouw.
Deze vrouw, Iris genoemd is getrouwd met een zekere Sidney. Beide zijn afkomstig uit Suriname.
Iris is lerares lichamelijke opvoeding aan dezelfde school als Theo.
Het thema zwarte huidskleur versus blanke huidskleur krijgt volop aandacht in het boek.
Bij zo'n onderwerp gaat het al gauw over rassendiscriminatie, maar dat valt hier nogal mee.
Aangrijpend om te lezen is hoe Theo in de klas door de leerlingen behoorlijk wordt gepest en beschuldigd wordt van fysiek geweld tegen zijn leerlingen. De schoolleiding hecht meer waarde aan de verklaringen van de leerlingen en zelfs het dragen van een mes door een leerling wordt in de doofpot gestopt.
Uiteindelijk wordt de leraar door de schoolleiding zelfs geschorst.
Een leuke vondst in het boek is dat er twee buitenechtelijke relaties een rol spelen, maar dat er vanwege de grote culturele verschillen anders mee wordt omgegaan.
Voor Theo moet de relatie met Iris goed verborgen blijven voor zijn vrouw Sylvia, maar voor Sidney is het hebben van vele vriendinnen een normale zaak. Voor zijn vrouw Iris is dit ook geen geheim.
De seksuele relatie van Theo met Iris wordt af en toe zeer uitgebreid en expliciet beschreven.
Als het gaat om rassendiscriminatie worden er na verloop van tijd toch wel enkele voorbeelden genoemd als het gaat om bediening in restaurants, gedrag van taxichauffeurs en behulpzaamheid in winkels.
Het is een prettig leesbaar boek zonder grote litereraire ambiteis.
Aan het einde wordt Iris door haar man Sidney mishandeld omdat zij haar buitenechtelijke relatie aan hem bekend heeft gemaakt.
Voor Theo loopt het voorlopig nog redelijk goed af.
Zijn schorsing wordt alleen geweten aan de problemen met zijn leerlingen en niet met zijn relatie met een mede-onderwijzeres.
Het taalgebruik t.o.v. de uitgave van 1994 is heden ten dage merkbaar veranderd. Met name het mindere gebruik van de tussen-n is opvallend.
Ik had nog nooit iets van hem gelezen, maar wel was bij mij bekend dat Joost in 2015 zelfmoord heeft gepleegd.
Een gemakkelijk leesbaar boek dat draait om het leven van een leraar Nederlands op een HAVO ergens in Noord-Holland. De leraar, Theo genoemd, is getrouwd met een zekere Sylvia die ook haar eigen werk heeft.
Theo kan niet goed orde houden in de klas, bovendien heeft hij een buitenechtelijke relatie met een zwarte vrouw.
Deze vrouw, Iris genoemd is getrouwd met een zekere Sidney. Beide zijn afkomstig uit Suriname.
Iris is lerares lichamelijke opvoeding aan dezelfde school als Theo.
Het thema zwarte huidskleur versus blanke huidskleur krijgt volop aandacht in het boek.
Bij zo'n onderwerp gaat het al gauw over rassendiscriminatie, maar dat valt hier nogal mee.
Aangrijpend om te lezen is hoe Theo in de klas door de leerlingen behoorlijk wordt gepest en beschuldigd wordt van fysiek geweld tegen zijn leerlingen. De schoolleiding hecht meer waarde aan de verklaringen van de leerlingen en zelfs het dragen van een mes door een leerling wordt in de doofpot gestopt.
Uiteindelijk wordt de leraar door de schoolleiding zelfs geschorst.
Een leuke vondst in het boek is dat er twee buitenechtelijke relaties een rol spelen, maar dat er vanwege de grote culturele verschillen anders mee wordt omgegaan.
Voor Theo moet de relatie met Iris goed verborgen blijven voor zijn vrouw Sylvia, maar voor Sidney is het hebben van vele vriendinnen een normale zaak. Voor zijn vrouw Iris is dit ook geen geheim.
De seksuele relatie van Theo met Iris wordt af en toe zeer uitgebreid en expliciet beschreven.
Als het gaat om rassendiscriminatie worden er na verloop van tijd toch wel enkele voorbeelden genoemd als het gaat om bediening in restaurants, gedrag van taxichauffeurs en behulpzaamheid in winkels.
Het is een prettig leesbaar boek zonder grote litereraire ambiteis.
Aan het einde wordt Iris door haar man Sidney mishandeld omdat zij haar buitenechtelijke relatie aan hem bekend heeft gemaakt.
Voor Theo loopt het voorlopig nog redelijk goed af.
Zijn schorsing wordt alleen geweten aan de problemen met zijn leerlingen en niet met zijn relatie met een mede-onderwijzeres.
Het taalgebruik t.o.v. de uitgave van 1994 is heden ten dage merkbaar veranderd. Met name het mindere gebruik van de tussen-n is opvallend.
2
Reageer op deze recensie