Nogal tegenvallend verhaal

De belevenissen van Ralfje Wessel hebben me niet kunnen bekoren.
Dat heeft deels te maken met mijn desinteresse voor homo-erotische literatuur, maar ook met het feit dat er lang gewacht moet worden op interessante gebeurtenissen, die echter niet komen.
Wessel is als landmeter werkzaam op een kantoor van het kadaster. Daarnaast schildert hij ook, waardoor hij af en toe wat bij kan verdienen.
Wessel woont in een doorsnee woning met voldoende privacy, maar vraagt zich toch af of hij niet een stuk grond met een kazemat en wat vervallen bouwseltjes zal kopen.
Uiteindelijk doet hij dat, maar hij weet eigenlijk niet wat hij er mee aan moet. Hij wordt op meerdere terreinen geadviseerd door zijn collega Hoorn. Waarom Hoorn dat voor hem doet is niet duidelijk. Het lijkt er wel op dat Hoorn ook van de herenliefde is.
Verder heeft Wessel nogal wat homo-erotische gedachtenspinsels en gaat hij een enkele keer ook van bil.
Zijn jeugdige collega Rikje (20 jaar) wordt een grote liefde van hem. Ook is er seks tussen Wessel en een doofstomme jongeman die met zijn moeder op het terrein van de kazemat woont.
Gerard Reve valt met dit boek uit 1998 door de mand.
Het boek is duf, er gebeurt niet wezenlijks en vele uitspraken slaan nergens op. Ze zijn niet zinnig maar ook niet kwetsend, waren ze maar een van beide. Het enige lichtpuntje in het boek is dat het af en toe fraaie taalkundige zinnen gebruikt, al heeft het voor de tijd waarin het geschreven is iets kunstmatig archaïsch.
Het einde van het boek wordt afgeraffeld en geeft dus ook geen enkele betekenis aan het boek.
Gelukkig beslaat boek maar 170 bladzijden en heb je het in een dag uitgelezen.